Adım Hüseyndir.Sen oturduğun döngenin yanındaki universitetde oxuyuram.Seni o gördüyüm günden özümde deylem.bilmire nece qarşılayassan ama seni sevirem.
- Bilirem
- Ne fikirleşirsen
Qız bir anlıq duruxdu.Başını aşağı saldı ve düşündü.Bu bir neçe saniye çekdi
- Bu olan iş deyil axı
- Onu mene burax.Her ne olur lsun vecime deyil sevirem seni..Sen esas içinde ne düşünürsen?
- Bilmirem.Getmeliyem
- Axı indi gelmisen
- Yox axtaracaqlar indi meni.Bizi görseler.mene de sene de yaxşı olmaz.Gedim men
- Bes seni harda göre bilerem men?
- Qayıdacam men hemin yere
- Haçan ?
- Bilmirem
Bunu deyib getdi,Qaçaraq uzaqlaşdı.Menese sadece arxasınca baxmaq qalmışdı.O gedenden sonra Vasif geldi.Üzüme baxaraq sualalr yağdırmağa başladı.mense hele öz içimde olan suallara cavab axtarırdım.Ne özüme ne de Vasife cavab vere bilmirdim.Bildiyim tek şey vardı.Sevgim qarşılıqsız deyildi.O da mene qarşı nese hiss edirdi.Bunu sözlerinden de mene baxışından da his etmek olardı.
Vasif menim hele fikirde olduğumu anlayıb şose yola getirdi ve taksi saxladı.Gedib bir kafede oturduq.mene kofe sifariş verdi.Ordaca olub biteni Vasife danışdım.Sözümün sonunda ise bele dedim
- Daha besdr.Bir görüş.Sadece bir görüş de bes eder ki her şeyi hel edim.Bu def onu bura qayıtmağa qoymuyacam.
- Neyniyessen guya?
- Qaçırdacam
En azından menim dünyamda ele idi.Eynindeki cır cındır idi, makyaj ne vaxtsa üzüne deyib ya yox heç bilmirem de.Ama u halında bele gözel idi.onu debli geyimde, bezekli tesevür etmek ise ürek döyüntülerimin süretini artırmağa yeterdi.
Budur artıq o qarşımda dayanmışdı.Mee baxaraq nese demeyimi gözleyirdi.Mense bacarmırdım.Ses çıxmırdı menden.Sanki anadangelme lal imiş imi danışmağın ne olduğundan xebersiz idim.Ama özüme gelmeliydim burda çox dayana bilmezdi.Ona göre de özümü biteher danışmağa mecbur etdim.
- Salam.
- Salam
- Mmm necesen?
- Yaxşıyam
- Şeyy menn..
- Kimsen sen? Ne istiyirsen?
Bu sesin melodiyası altında danışmaq nese başa salmaq ne derecede mümkündü

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 21 >>