vermeyini demirem.xestesen e ala
- Neyse Vasif, çox saol her şeye göre.Minnetdaram.Evezinden çıxaram bir gün.İni gecdi daha gedek
- Evez zad lazım döyül qaqa, bir az ehtiyatlı ol besdi
Sağollaşıb ayrıldıq.Eve geldim.Tezbazar otağıma keçib fikirleşmeliydim.Bele anlarda ancaq bir mühitde fikirleşe bilirdim.Sakit otaq, Bethovenin simfoniyası alçaq sesle ve bir fincan kofe.Çox fikre dalmışdım.Ne edecekdim? Ondan el çekmek istemirdim.Dilençi de olsa meleyime çevrilmişdi.Sevirdim diyesen.He He deqiqdi sevirem.Ama o bir dilençi idi mense varlı ailenin bir oğlu..Ailem qetiyyen razı olmazdı.Yeqin ki evden qovarlar böyük ehtimal.
Eşşşi Sabah artıq yaxınlaşıb qıza sözümu deyecem.Qerarımı alıb yatağa uzanıb yatdım.
Ertesi gün erkenden qalxdım.Hazırlaşdım ve telesik çıxdım hemişeki kimi.İndi yol daha uzanmışdı sanki.Ama yolboyu deyeceyim teksti düşünürdüm.Nehayet metro dayandı, düşerek döngeye geldim.Qız hele ki gelmemişdi.Ama üzülmedim.Çünki hazırlaşmağa daha çox vaxtım olacaqdı.Dersde de sırf bunun üçün hazırlaşdım.Dersden sonra da getdim.yene yox idi.Sabah da olmadı.Biri gün de.O biri gün de...
Daha düşünmeye ehtiyac yox idi.Onu axtarıb tapacaqdım.Düz bir hefte o döngede dayanıb onun boş yerine baxaraq keçirdim.Gözüm onun oturduğu yere zlleneek beynim de suallara dalırdı.Hardadı? Nece tapacam axı? Tapıb ne edecem? ve bele bele çoxlu suallar. Ama başa düşdüyüm bir şey vardı ki bunu tek bacara bilmiyecekdim.Bu güne kimi qarşılaşdığım her problemde ataın pulu kömeye çatmışdı. Her defe evinde teşkil olunan ziyafet meclislerinde polis bölmesinin reisleri, icra başçılarını ve bir çox memurları görende insana ister istemez “problem” anlayışı yad gelir. Amma bu defe veziyet doğurdan da ferqli idi.Herhalda ailem bu meseleni eşitseydi adlarına leke gelmesin deye delixanaya bele atardılar.Ona göre de problemin hellini özüme daha yaxında axtardım – dostlarımda. Kime danışa bilerem? kimden kömek ummaq olar? Suallarına tek cavab tapdım – Vasif.

Vais universitetde ele demek olar

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 21 >>