ses gelen terefe baxdım.Mene qorxu ile baxan gözle qarşılaşdım.
G:Sen..Nazlı..
Onu görmek meni teeccüblendirmişdi.
N:Yaxşısan?
Bu sefer o sesde qorxu da var idi
G:Yaxşıyam narahat olma.
Sebebini bilmirem,ama men ona ürekden gülümsemişdim.Halbuki ona nifret etmeli idim.Ona göre tekliye mehkum edilmişdim.Sırf o xoşbext bir heyat sürmesi üçün....Bunları fikirleşerken gülen üzümün yerini böyük bir keder almışdı.Başımı qaldırıb tekrar Nazlıya baxdığımda gözlerinden yaş axdığını gördüm.Onu bu şekilde görmek vicdan ezabı çekmeyime sebeb olmuşdu.Canımın ağrıdığı kimi,üreyimin de ağrımasına sebeb olmuşdu.
G:Sen ağlayırsan?
Nazlı mene baxmadan dedi:Yox ağlamıram..
Mene bu cavabı vermesi canımın daha da ağrımasına sebeb olmuşdu.Onun çaresiz halını gördükce gözlerimin dolduğunu hiss etdim.Bir neçe deqiqe sessiz qaldıqdan sonra Nazlı dedi:Niye ağlayırsan?
G:Niye ağladığımı bilmirem.
N:Ağlayırsan sen?
G:Yox.
N:Niye ağlayırsan?
G:Bilmirem.niye ağladığımı bilmirem.
N:Her şey üçün üzr isteyirem.
G:Niye üzr isteyirsen?
N:Bu veziyyerde olduğun üçün.Eger men olmasaydım ..canın ağramayacaq,acş çekmeyecekdin.İçinde nifret,kin olmayacaqdı.
G:Nazlı sene nifret etdiyim üçün üzr isteyirem.Bir anlıq da olsa üzr isteyirem.
Dodaqlarımdan çıxan sözlerin ferqine varınca göz yaşlarım daha çox axmağa başladı.Nazlı da hıçqırıqlara boğulmuşdu.Yavaşca elini uzadıb çarpayının üzerinde olan elimi möhkem sıxdı.
Et dırnaqdan ayrılarmı?Nifret ve kin bütün qelbimizi ve bedenimizi bürümüşdü.Ama isti bir toxunuşu hiss etdiyimiz anda heç birimizin feqrınde olmadığı bir yerlerde gizlenen şefqet ve merhemet hissi olduğdunu başa düşerik.İndi Nazlı ile men bu veziyyeti yaşayırdıq.İsti bir toxunuş her şeyi unutdurur.
Bir neçe deqiqe sonra qapı açıldı.Ayaz gülerek mene teref gelirdi.Men de Ayaza baxarken arxasında olan qadını gördüm.Üzümdeki gülüş yox olmuşdu.Her ne qeder bu qadını anam olaraq görmesem de ortada olan bu heqiqeti heeçne deyişdirmeye yetmirdi.Merhemet ve qorxu dolu gözleri ile

<< 1 ... 61 62 [63] 64 65 ... 88 >>