öyrendiyim vaxtdan beri ölürem,nefes bele ala bilmirem.
G:Mene kömek edersen?
S:Kömek?Ne ?
G:Eger yanımda olmaq isteyirsense mene kömek ele.Eger mene ana olmaq isteyirsense kömek ele.

Axşam olmuş,hava qaralmışdı.Denizin sahiline gelmişdim.Sessizlik idi.Gözlerimi bağlayıb sessizliyi ve havanı içime çekirdim.Meni özüme getiren arxamdan gelen ses idi.Gülsüm demişdi o ses.Gözlerimi açıb arxama baxdığımda sesin gözlediyim adama aid olduğunu gördüm.Bu Deniz idi.Qarşımda dayanmışdı.
D:Necesen Gülsüm?
G:Salam.
D:Meni bura niye çağırdığını bilmirem,ama sebrizlikle ne haqda danışmağını gözleyirem.
G:Geldiyin üçün çox sağol.
D:Bura gelmek menim üçün xoşdu.Seni eşidirem.Menimle ne danışacaqsan?

BÖLÜM 26
Qaranlıq çökmüşdü göy üzüne..Yene de keder vardı bu şeherde.Qelbim acı çekirdi,nefes ala bilmirdim.Zamanla keçer demişdim acım,ama gün keçdikce daha çox incidirdi yoxluğun meni...
Saatlar gece yarısını gösterirdi,qaranlıa bürümüşdü bu şeheri...Sevda qapını açıb sessizce içeri girmişdi.İşığı yandırmadan ağır addımlarla salona keçdi.Ele yorğun,ele pis halda idiki.....Ana olma daha evvel heç bu qeder ağrı vermemişdi ona...Sevda sanki özüne aid olmayan bedenini divana buraxmışdı.Gülsümün dedikleri ağlına gelmişdi.Onun dediklerini fikirleşmeye başladı.
5 SAAT EVVEL........
G:Yalvarıram mene kömek ele.
S:Heçne başa düşmedim.Menden nece kömek isteyirsen?
G:Burdan getmek isteyirem.
S:Nee??
Gülsüm artıq göz yaşlarına mane engel ola bilmirdi.İllerce nifret elediyi ve kin beslediyi bu qadından bir dilençi kimi çaresizce kömek isteyirdi.Göz yaşları arasında danışmağa davam eledi.
G:Men....Men Elinin gözleri qarşısında ölmek istemirem.
Sevda bu son sözleri eşidince artıq o da göz yaşlarına mane ola bilmirdi.Sevda Gülsüme daha da yaxınlaşıb onu qolları arasına aldı.Sözler kifayet elemirdi.Gülsüm özünü ele aldıqdan sonra Sevdanın qolları arasından özünü geri çekdi.
G:Tez bir zamanda Türkiyeye getmek isteyirem.Yoxsa burda qaldığım her an,her deqiqe Eliye yalan

<< 1 ... 70 71 [72] 73 74 ... 88 >>