danışacağını da sebrsizlikle gözleyirem.Seni eşidirem.
G:Mene demişdin ha menim olanı qaytaracaqsan deye?
D:He demişdim.
G:Senin olanı yeniden isteyirsen?
D:Ne??Bir deqiqe..Senin ne dediyini qulağın eşidir?
G:Yoxsa istediyin bu deyildi?
D:Yo,yox.Elbetteki budu.Sadece senden bunu eşitmek mene teeccüblü geldi.
G:İstediyini verirem.Ama ona meni unutduracaqsan.Elbetteki bunu ede bilsen.
D:Unutdurmaq?Eslined bunu fikirleşmesi gereken adam sensen.Yaddan çıxartma,senden evvel Elinin heyatında men var idim.
G:He sen var idin .Ama menim onun qeder heyatında olmayacaqsan.Senin olanı verirem,çünki buna mecburam.
D:Niye mecbursan deye soruşmuram.Çünki bu vecime deyil.Menim üçün vacib olan mene aid olanı qaytarmaq.
G:Esla qazandığını fikirleşme.
Gülsüm daha artıq danışmadan yerimeye başladı.Birden olduğu yerde qalıb arxasına çevrilmeden dedi: Ve bunu heç vaxt yaddan çıxartma;birinin heyatında olmaq deyil,birinin heyatına derin izler buraxmaqdır eşq deyib yoluna davam eledi.
Gülsüm sancılarının kesmesinden sonra yuxuya getmişdi.Aradan nir neçe deqiqe keçdikden sonra yene ağrı ve sıxılmaları başlamışdı.Gözlerini açıb elini qarnına qoyub qışqırdı.Sancılara daha çox dayana bilmeyib möhkem qışqırmağa başladı.Hekimler qanaxmayı kese bilmedikleri üçün tecili doğuma aldılar.Sevda qorxu ile dehlzde gözleyirdi.
Hekim:Gülsüm bir daha..çox az qaldı..
Gülsüm dişlerini sıxıb hekimin dediyini elemiş özünü son defe gücünü toplamışdı.Gülsüm möcüze dediyi şeyin öhdesinden gelmişdi.Bütün ağrılarına baxmayaraq qızını dünyaya getirmişdi.Sevda körpenin ağlamaq sesini eşidib celd işeri girdi.Gülsüm yorğun halda dedi:Körpemi isteyirem.Onu görmek isteyirem.Xahiş edirem onu mene verin.
Tibb bacısı körpeni Sevdanın qucağına verdi.Sevda qucağında olan körpeye baxanda göz yaşlarını saxlaya bilmedi.
S:Sen ne qeder gözel bir şeysen bele.
Gülsüm yalvaran gözleri ile anasına baxırdı.Sevda bunu görüb körpeni gülsümün qucağına qoydu.Gülsüm körpesine diqqetlice baxdı.Elini qaldırıb onun üzünü

<< 1 ... 82 83 [84] 85 86 ... 88 >>