gelmirdi. Hardasa 3deyqe kecmiwdi ve birden hekim palatdan cixdi ve soyuq sesle : -Tezyiqin qalxmasi ile xeste koma veziyyetine duwdu, elimizden geleni etdik ama teessuf- deyerek huzunlu bir sesle –bawiniz sag olsun.
-Yoxx ola bilmez Qemerim meni terk ede bilmezdi, butun bunlarin hamisi yuxudur deyib ozume toxtaxliq vermeye caliwirdim, ama anamin dolmuw gozleri bayaqdan yanimda heykel kimi durmuw Kamranin soyuq baxiwlari mene hec de yuxuda olmadigimi deyirdi, bele yuxu gercek ola bilmezdi. Hec yuxuma da girmezdi ki ne vaxtsa Qemerim meni terk edecek. Hekimin sozleri hele de beynimi firlanirdi. “elimizden geleni etdik ama teessuf..”
-Yoooxxx- deye ucadan qiwqirib anama,
-Bunu isteyirdiz he ? Indi rahat oldun Qemer getdi men yene oldum senin qizin.Indi rahat oldunmu ana cavab ver ? Meni omurluk Qemerimden ayirdiz-deyib palatanin qapisini zerble acdim.Tibb bacilari Qemerimin uzunu ag parca ile ortmuwduler. Bu menzere nece de dehwet bir menzere idi.Ardimca menle bir yerde iceri giren Kamran da donmuwdu. Men bir ona bir de hereketsiz veziyyetde ordaca uzanan Qemerime baxdiqca qelbimde tufanlar qopdu sanki.
-Qemerim ..-deyib onu qucaqlamaq istedim ama Kamran meni tutub ozune teref cekerek,
-Humay bele eleme, nolar, ozunu ele al.. xahis edirem Humay ozune gel-deyirdi. Men ise Kamranin qollari arasinda cirpinaraq Qemer ,Qemerim deye qiwqirirdim. Honkurtu ile Kamranin siqinaraq aglamaga basladim. Anam cawqin veziyyetde idi. Bilmirdi ne desin.Key kimi idi, bize baxa-baxa ordan uzaqlawdi. Men ise o an mene tesellini ancaq Kamranda hiss elediyim ucun bawimi onun sinesine ele sixmiwdimki , o ise ellerini qaldiraraq meni berk berk qucaqlayirdi.Ele rahat idim ki, Qemerimden sonra aglayacaq, meni teselli edecek biri vardi, yanimda ve o an bilmeden biz-bibirimize daha da yaxin idik. Bilmirem niye ama o an zamanin durmasini ele istedim ki, sonsuza qeder Kamranla o bir-birimize sarilmiw veziyyetde durmaq. Sonra bu xeyallardan ayrilaraq goz yawlari icine geri cekildim. Bu

<< 1 ... 23 24 [25] 26 27 ... 81 >>