vaxt gozlerimin önu qaraldi huwsuz veziyyetde Kamranin qollari arasina duwduyumu xatirlayirdim en son.Gozlerimi acanda ise anami basimin ustunde gordum. Gozu yawli anam, nece de deyiwmiwdi. Menim oyandigimi gorende
-Canim qizim, ele qorxdumki sene bir wey olacaq deye saclarimi sigallamaga bawladi. Sakitlewdiricinin tesirinden idi ya neden bilmire, key kimi idim,sanki qelbimin bir hissesi bow ve soyuq idi bele hiss edirdim cunki, hecne duwune bilmirdim ama beynimde bir heqiqet vardi, ve bu gerceyi derk etmeli idim, Qemerim artiq yox idi.
-Ana, men .. men.. ne edecem(dilimden yalnizca bu kelmeler cixa bildi) Anam ise gerceyin ferqinde idi ve ne ucun o sozleri iwletdiyimi bawa duwmuwdu, hüznü bire on artdi sanki yavawca ellerimi sixariq, men yanindayam bala-deyerek bawqa caresinin olmadigini hiss eleyirdi,Men ise dilime getire bilmesem de ureyimdehuzunle bunlari deye bildim ancaq : -kaw ki bu nevaziwli qaygini mene daha tez gostererdin Ana ! O gun heyatimin en pis gunu idi, Qemersiz ilk gun,necede agrili ve aci dolu bir gun idi. Sakitlewdiricinin tesirinden bir nece saat sonra artiq ozumu toparlaya bilmiwdim ayaga qalxmaq ucun , ama yenede daginiq veziyyetde idim. O vaxt erzinde anam meni Kamrana emanet edib eve getmiwdi, ayilar-ayilmaz Kamrani bawimin ustunde gordum, mene susqun baxiwlarla baxirdi, hec ne demeden, qalxmagima komek etdi. Az sonra biz xestexanadan cixib eve getdik. Mawindan duwerken yene bawim firlanacaqdiki, Kamran ozunu yetirdi, ona yaslanaraq bir teher qapiya qeder pilleleri cixa bildim,ama evdeki menzere meni lap deli edecekdi, Qemerimi tanidiqi 4-5qadin, evin butun xidmetcileri, bagbanimiz bele salonda idiler, hamisi huzun dolu, nemli gozlerle mene teref cevrildiler. Veziyyetim bire on daha da pislewirdi, bu an anamin mene yaxinlasib qolumdan tutaraq otagima qaldirdi –Biraz dincel balam, , bildiyim o idiki Qemerim sabah seher defn olacaqdi, oz evi olmadigindan onun ne`wi bizim evden cixmali idi, belece o qaranliq seher acildi.. Budur

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 81 >>