bawqa cixiw yolu qalmamiwdi. Daha da beter olmadan ne de Qemerimin ruhunu daha da cox incitmemek ucun artiq getmek zamani idi, onun torpagindan bir ovuc goturerek goz yawlari icinde opub yenden yerine sepdim, belece ordan uzaqlawdiq. Ruhum daralirdi sanki,nefes ala bilmirdim,Kamrandan meni eve deyilde meni ozume getirecek bir yere aparmasini xaiw etdim,birlikde deniz sahiline geldik, dalgalar saktce sahile vurduqca qelbimdeki xatirelerim yeniden canlanirdi Qemerimin nesihetleri , onun mene verdiyi heyat dersleri yadima duwdukce sakitce gozlerim dolub bowalirdi, onun sozlerini xatirlayib ozume toxtaqliq verirdim ,bayaqdan menim veziyyetimi huzunle seyr eden Kamran da narahat olurdu men ise,,
- Kamran, bilirsen Qemerim hemiwe mene bele deyerdi ,, –“Qizim gozyawlari gedeni qaytarmaz.Insan heyatda ezizlerini itire biler, ama bu dunyanin sonu deyil en esasi odurki itirdiklerinin yerini doldura bilecek birisi gelsin ve sen ona möhkem sarilaraq heyata tutuna bilesen,men ezizlerimi itirdim ve sene tutundum sen mene yawadigim agrilari,ayriliqlari unutdurdun..” Beli men de Qemerim kimi ona baglanmiwdim ama onu itirdim ve tutunacaq her wey elimden cixdi Kamran, bes men neye tutunacam,kimi ozume hemdem bilecem,uzulduyum zaman kimin ciyinlerinde aglayacam,sevinclerimi kimle boluwecem ? –deyerek ellerimle uzumu qapadaraq aglamaga bawladim. Ele bu zaman ellerimin uzerinde bir istilik hiss etdim, Kamran ellerimi ellerine alaraq mene yaxinlawdi,o qeder yaxin idi ki nefesi uzumu isidirdi, denizin sesi ve qelblerimizin doyuntusunu hiss edirdim,, asta piciltili sesle davam etdi,
-Bele daniwmaqin ebesdir Humay,usyan etme, yoxsa usyanin,menim icimdeki ‘sen’i sovura biler. Ama bilirem ne qeder boyuk qasirqalar olsa da menim icimdeki sene olan saf ve mohkem olan duygularimi sonuza kimi icimden qopara bilmeyecek.Cunki men sene tutunmuwam, qelbim seninle mohurlenib sanki…Allahim, men neler ewidirdim, Kamran mene ureyini acmiwdi, onun ureyi ve dodaqlari daniwirdi ama menim dodaqlarim

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 81 >>