sicrayaraq onu berk berk qucaqlamisdim bedeni zebelerden yara idi agramisdi, tez arlandim helede inana bilmirdim Kamran yanimda idi
-Canim(deyerek uzumu ellerinin arasina aldi)
-Kamran senin ucun cox narahat idim qorxurdum senen bir sey olar deye-aglayirdim
-Qorxma gozel gozlum,yanindayam, ele bilirdin men seni burda qoyub gedecem? Yox men vedimden donmerem
-Bilirdim,,bilirdimki geleceksen umidimi hec uzmedim.Wukurler olsun Rebbim sesimi esitdi seni mene yolladi
-wukurler olsun(bayaqdan beri heyecanimin ferqine varmadan kamrani gah qucalayib aglayiridim)bu vaxt Kamran
-Shshh , canim bizi ewiden olar< neqeder ki hec kim oyanmayib gedek-deyib elimi sixica tutmusdu. Otagi terk edib pilleleri enmeye basladiq artiq qapiaya yaxinlasirdiq bizi ve en esas da meni bu zindandan cole cixmaq ucun bir nece addim ayirirdi, kimse oyaqmi,deyilmi deye etrafimiza baxaraq sessizce yururyurduk v e bu an dehlizin iwiqlari yandi ,etraf iwiqlanana kimi qarwimizda peyda olan adam ikimizi de durdurmusdu.. Bu anam idi,teeccub ve sual dolu baxislarla bize baxirdi. Men cox heyacanliydim Kamran ise elimi buraxmamisdi. Anam bir aciqlama gozleyecemis kimi baxmirdi bize belli ki bilirdiki evvel axir men bu evden gedecem.. onagore de agzimi acmaga macal vermeden
-Gedirsiz he>? Demisdi(o an heyret icinde idim anam veziyyeti qebullanmisdi, indi o atami sesleyerek butun evi qapiya toplayacaq deye qorxarken anam tek eksine davranmisdi)
-Yolunuz aciq olsun balalarim.. (Kamran teecuble cevrilib mene baxmisdi demek ki o da anamin bele reaksiyasini gozlemirdi)
-Ana sen,, (sozumu demeye bele macal vermeden
-he men, cox duygusuz ve insafsiz ana oldum,hec vaxt yaninda olmadim, seni dinlemedim. Ama artiq bu son hadiseler meni cox deyisdi qizim. Hemise atanin dediyine boyun eyirdim ama yeter bugunden men deyen olacaq. Sen xosbext olacaqan qizim.. cox xosbext olacaqsan... (anamin bu sozleri meni yeniden heyata baglamisdi cox kovrelmisdim uzun zaman sonra gozlemediyim halda anam mene destek olmusdu

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 81 >>