en olmayacaq yerde...
Dedi davaminı getire bilmedi... Sustu..
-Harda?
Deye soruşdu qoca... Harda tapmışdı o qadını? Indi gel bu suala cavab ver... Vicdanı susmurdu, iki gündür yaşadıĝı peşmanlıĝın vicdan ezabının yükü altında ezilirdi.
-Yataĝımda dayı, onu yataĝımda tapdım...
Bu adamın dediklerinden birşey anlamaĝa çalışan adam.
-Tapmaca kimi danışma oĝul, derdini demeyen derman tapa bilmez...
Dedi, derin bir nefes daha alaraq düz qocanın gözlerine baxdı.
-Dayı evlendiyim qız.. Günlerdir axtardıĝım o qız imiş... Ve men...
-Ne sen?...
-Men ona zorla...
Davam ede bilmedi, öz özüne lenet oxudu, bir el boĝazını mengeneye alıb sıxırdı...
Qoca adam kõksünü ötürdü..
-Senin üreyini bilmesem bu aĝac ile seni döyerdim oĝul...
En aĝır işgence cezası verilse razı olardı yeter ki, o qara gözler ona sevgi ile baxsın, üzünde acı bir tebessüm yarandı. Yaşlı adam bu tebessũmle onun üreyindeki her şeyi oxumuşdu. Duyĝularını göstermeyen adam indi, bütün duyĝularını aşkara çıxarmışdı.
-O başqasını sevir dayı...
Deye pıçıldadı..
-Seni sevmesini mi gözleyirdin?!
Bu sual ile barmaqları yumruq halında sıxıldı, bu sual da bir şey yox idi o tebii ki, bele bir şeyin mümkün olmayacaĝını bilirdi. Onu qezeblendiren bu qocanın sesindeki istehza idi.
-Mene nifret etdiyini dedi...
-Ne gözleyirdin ki, boynuna sarılmasını mı?
Lenet olsun, her zaman onu anlayan adam da onu günahlandırırdı.
-Heç ne gözlemirdim.
Deye pıçıldadı.. Heç bir şey gözlemediyinden deyil, qalib gele bilmediyi qüruruna göre vermisdi bu cavabı..
-Oĝul.. O qız seni tanımır, ve seni tanımadıĝı üçün nifret edir.. Özün de bilirsen etdiyin hereketin ne qeder iyrenc olduĝunu..
Ezabı içinde "Bilirem." deye cavab verdi...
-Başqasını sevmesine gelince oĝul, o senin arvadın ola biler, bedeni sene aid ola biler amma üreyini zor gücü ile elde ede bilmezsen oĝul.. Ona imkan ver daxilindeki insanı tanısın... Seni tanısın...
-Men bele o insanın varlıĝını unutmuşam, eclaf, alcaq bir insan olmuşam...
-Dediyin kimi

<< 1 ... 14 15 [16] 17 18 ... 100 >>