qapını dõydü....

**********

Nifretden sevgi yaranar amma, bir gün sevgi nifrete çevrilerse o zaman ne olar? O nifret her kesden çox sahibini yaralayar, parçalayıb mehv eder... Bütün üreyine, ruhuna, hetta bedenindeki her hücreye sahib olan sevgi hissi bir vaxtlar onu xoşbext ederken indi... Qelbinin nece parçalanıb, o parçaların da bir bir ona sancılmasını izlemekten başqa elinden bir şey gelmirdi. Her defe xeyalı ile yuxuya daldıĝı, bütün arzularında olan, xeyallarına hökm eden qız artıq onun deyildi, heç vaxt da olmayacaqdı.. O artıq başqasının idi.. Bu düşünce ile barmaqları yumruq halında sıxıldı, deli kimi sevdiyi, öz gözlerine bele qısqandıĝı qızın başqasına aid olması gerçeyi onu her saniye daha derin ezabin içine çekirdi. Bele olmamalı idi, axı onun xeyalları vardı. Evlenecekdiler... Kiçik bir evleri olacaqdı... O evde xoşbext olacaqdılar. O öz elleri ile o qara gözlü qızın bütün sevdiyi çiçekleri ekeçekdi baxçalarında.. Sonra... Sonra o gözel qadına ve onun özüne benzeyen bir nece uşaqları olacaqdı... Bir damla yaş süzüldü gözlerinden ömrünün 24 ilinde özünü xatırladıĝından bura ikinci defe idi göz yaşı axıdırdı. Axı o qız cemi iki hefte evvel onun evlilik teklifine razılıq vermişdi. Axı o qızın dodaqları ona sevgi sözleri söylemese bele gözleri ona sedaqet andı içirdi.
Lenete gelsin her şey.. Oturduĝu yerden qalxınca anası da onunla birlikde qalxdı...
-Murad oĝul, hara bele?
Anasının sesi ile otaĝın ortasında dayandı, qezebli baxışları yere dikildi.
-Hava almaġa...
Deye cavab verib qapıya yönelmek isterken anası onun önünü kesdi, başını elleri arasına alıb alnından öpdü.
-Qadan alım oĝul getme, artıq olan olub.. Qismet bele imiş, başqa bir qız taparam ne çoxdu kendimizde sene layiq qiz oglum.
Anası bele Asya'nın hansı şertler altında er evine getdiyini az çox bilirdi. Bu sözlerle anası onu daha çox yaralayırdı. O gün... Eyer o gün, anası onun dizlerine qapanıb and aman etmeseydi indi bunlar olmayacaqdı...
-Ana xahiş edirem bu sefer

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 100 >>