geri dönmesini istemişdi. Bu qadının onunla getmek istemeyeceyini düşünürdü, hetta buna emin idi. Amma bu sözlerin sahibi onun arvadından başqası deyildi. Bir an onu qapıldıĝı ümüdsüzlük dünyasından dartıb çıxaran sesle, üreyi etrafında toplanan bütün qara bulutlar daĝıldı. Heyatının son on iki ilinde ilk defe dodaqlarını içten bir tebessűm sardı. Geri çevrilib, anasının yanında dayanan qadına baxdı. Üreyini saran heyecan qarşısında bir anlıq özünü itirdi. "Getmeyecek..." dedi... Getmeyecekdi, onunla qalacaqdı.. Bir ömür olmasa da, onunla olacaqdı... Bir şans vermişdi heyat belkede ona..
-Gecikmerem...
Dedi, bir an daha izledi gözel arvadını.. Maşına eyleşib derin bir nefes aldı, bu üç günde ilk defe özünü bu qeder rahat hiss edirdi, maşını işe salıb bu kiçik evi arxada buraxdı..

*******

Heyat istemediyi bir yola sürüklese de onu, artıq bezi şeyler üçün çox gec idi. Bu saatdan sonra seçecek başqa bir yolu da yox idi, o ailesini pis veziyyetde qoya bilmsezdi.. Ona ailesinde verilen terbiyenin gereyini edecekdi. Öz özüne etiraf ede bilmediyi bir şey de vardı. Bu adama ne qeder derinden nifret etdiyini düşünse de, o nifret adlı hissin ne olduĝunu tam olaraq bilmirdi. Heyatı boyunca bu hisse heç ehtiyac duymamışdı. Qelbinde mena vere bilmediyi bir hiss vardı. Bu adamın ona yaşaddıqları qebul edilecek şeyler deyildi, amma bu adam onun eri idi... Bildiyi şeylerden daha artıq bilmediyi şeylerinde olduĝunu hiss edirdi. Her şey üçün çox gec idi, onun bextine de bunlar yazılıbmış, o evlenerken heyat yoldaşına sedaqet andı içmişdi.. Ne olur olsun bunun geri dönüşü yoxdu. Qebul etmekden, heyatına davam etmekden başqa yolu yox idi. Keçecekdi, neler keçmirdi ki, heyatda... Zamanla buda keçecekdi. Gözleri anasına baxsa da, heyat yoldaşı olan adamın ona qeribe bir ifade ile baxan gözlerinden başqa heç bir şey görmürdü... Bu baxışlar onun üreyinde qeribe bir hiss yaratmışdı. Ne idi bu? Heç cür cavablaya bilmirdi.
Özünü toplamaĝa çalışaraq anasına sarıldı...
-Qapıda mı

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 100 >>