dayanacıq qızım?
Anasının sualı ile ona daha möhkem sarıldı..
-Senin üçün çox darıxmışam anacan... Çooox.
Deye pıçıldadı, anasının qoxusunu içine çekerek gözlerini yumdu ve bütün dünyanı unuttu... Ömrünün sonuna qeder bu qolların arasında qala bilerdi.
Bu an arxada eşittiyi bir sesle nefesi tutuldu. Bütün bedenini qorxu sardı.. Boĝazı qurudu... Bu ses, bir vaxtlar onun üçün heyat demek idi, indi ise bu ses ona narahatlıq ve qorxu xaricinde heç bir şey hiss ettirmedi. Eşitdiyi ses sadece bir kelime söylemişdi..
-Asya...
Belke, bir hefte evvel bu sesi eşitseydi heç düşünmeden ona sarılar ve onu apaması üçün yalvarardı... Amma artıq çox gec idi. Heç bir şeyin menası yox idi.. Bedenini saran titremeye mane ola bilmeyerek anasının qollarından ayrıldı. Arxaya çevrilib boş nezerlerle ondan beş addım uzaqda dayanan adama baxdı.. Anasının heyecan ve narahatlıq içinde ona baxdıĝını hiss edirdi. Üreyini saran soyuq bir hiss vardı, xeyal qırıqları, mehv olan ümüdler, puç olub geden arzuların soyuq nefesi... Bir vaxtlar bu adamı görünce bele şeyler hiss edeceyini söyleseler o inanmazdı.. Ona ne olmuşdu bele.. Ona doĝru bir addım atıb dayanan adamın bu qısa müddetde ne qeder deyişdiyini düşündü... Xeyir, deyişen bu adam deyildi, beli bu bir nece günde hu adam çox, hedsiz çox ezab çekmişdi. Amma deyişen onun bu adama baxışları idi. Bir vaxtlar sevgi ile baxdıĝı bu adam daha ona yad idi.
-Murad oĝlum qurban olum get burdan...
Anasının telaş dolu sesini eşitdi. Narahat olmaqda çox haqlı idi, qızının bir vaxtlar bu adama olan hisslerini, ve bu adamın da onun qızını nece sevdiyini gözel bilirdi. Amma artıq onun qızı evli bir qadın idi, atası veya başqa biri bu menzereni görse çox daha pis şeyler ola bilerdi...
-Murad, ged oĝlum xahiş edirem get...
Anası telaş içinde onun qolundan tuttu,
-Asya eve keç...
Genc qadın tereddüd bele etmeden anasının emrine itaet edib darvazaya doĝru addımladı...
-Asya xahiş edirem bir kelime danışaq...
Bir vaxtlar bir sözü ile ölüme gede

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 100 >>