davranır?
Anasının sualı onu fikir dünyasından ayırdı..
-Kim?
Deye soruşdu. Eslinde kimi soruşduĝunu gözel bilirdi, ona özünü ele alması üçün vaxt lazım idi.
-O... Şamil bey..
Anasının sesi titreyirdi, üreyini derin bir keder sardı. Bir ananın caresizliyi onun üreyine ox kimi sancılırdı.. Üzünü acı bir tebessüm sardı.. Elleri anasının uzun paltarının eteyini sıxarken,
-Men yaxşıyam anacan, zamanla daha yaxşı olacam.. Sen menim üçün narahat olma...
Dedi, düzelecekdi.. Zaman içinde oda her şeye öyreşecekdi.. Derin bir nefes alıb, yatdıĝı yerden qalxdı, anasının ellerini sıĝaraq üzünü onun boynuna qoyaraq qoxusunu doya doya içine çekdi... Ana qoxusu.. Dünyadakı en gözel neymet deyil mi?
Gülümsemeye çalışaraq anasının yanaqlarını öpdü..
-Şam yemeyini birlikde hazırlayaq..
Deyerek, yerinden qalxdı...
Kiçik metbexde keçen saatlar öz semeresini vermişdi, metbexden xoş qoxular gelerken, havanın yaxşı olmasından istifade ederek masanı heyetde qurmuşdular. Üreyini qeribe bir heyecan saraken, qurulmuş masaya birde göz gezdirdi. Ìlk defe idi heyat yoldaşı üçün yemek hazırlayırdı, qelbindeki bu heyecanın sebebini anlamırdı. Masada bir şeyin eksik olduĝunu hiss edirdi, amma ne olduĝunu tapa bilmirdi. Masadakıları bir bir hesablayaraq unuttuĝu şeyi tapmaĝa çalışarken anasının sesi ile üzünü xefif bir tebessüm sardı.
-Gözel gözlüm duzu aparmaĝı unuttun...
Bu sehne üçün necede darıxmışdı. Kövrelse de, gözlerine dolan yaşlara mehel qoymadan metbexe yöneldi. Duzu götürüb geri qayıdan vaxt qapı önünde atası ile qarşılaşdı, olduĝu yerde donub qalarken bir damla yaş gözlerinden titrek dodaqlarına doĝru yol açdı..
-Ataa..
Deye pıçıldadı. Bu qısa vaxta atası çox deyişmişdi, sanki on il qocalmışdı. Yorĝun baxışlarında keder donmuşdu, o sert adam getmiş yerine tamam başqa bir adam gelmişdi sanki... Qelbini saran hesret duyĝusunun qarşısını ala bilmeyerek elindeki duz qabını yere tullayıb atasının boynuna sarıldı. O sert adam sanki bütün gücünü itirmişdi. Boynuna sarılan

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 100 >>