bu qadın ona her defe siz deyende onun qelbinde birşeyler qırılırdı? Eslinde bir cavab var idi, "Sene yad olmaq mene ezab verir...." bu qeder sade.. Bu cavabı heç cür vere bilmezdi. Aralarındakı yad münasibetin günahkarı o özü idi, indi ise şikayet etmeye onun haqqı yox idi. Dodaqları titredi. Dilinin ucunda olan bu cavabı udaraq, derin bir nefes aldı.
-Sebebsizdir...
Dedi, sustu... Ne qeder aciz idi... Dodaqlarını acı bir tebessüm sardı.
Genc qadının "yaxşı" deye pıçıldaması ile genc adam otaĝı terk edib qapını baĝladı. O otaqda tek qaldı... Bu ne idi bele?. Bu gün olan her şey onu teccüblendirirdi
Gece paltarlarını geyinerek yataĝa uzanıb gözlerini yumdu.. Axı bu qısa müddetde bu adamı deyişen ne idi?.. Belke de, bu adam her zaman bele imiş, sadece o bilmirdi?... Dodaqlarını acı bir tebessüm sardı. Heyat yoldaşı idi bu adam, artıq üç gün idi bu adam onun qanunu eri idi. Amma onun haqqında heç bir şey bilmirdi, sevdiyi veya sevmediyi şeylerini, xasiyetini, hisslerini, düşüncelerini... Ne qeribe bir hal idi bu..
Gözlerini açıb baxışlarını tavana dikdi. Qarşısında yalnız heyat yoldaşının gözleri var idi.. Bu baxışlarda gòrdüyü şey ne idi bele?. Çox aydın görünen şeyin, menasını oxuya bilmirdi. Qapalı bir qutu idi bu adam onun üçün... Açmalı mı, yoxsa baĝlı mı buraxmalı olduĝuna qerar vere bilmirdi. Gözleri önündeki menzereni silmek üçün gözlerini tekrar yumdu. Amma fikirlerden yaxa qurtara bilmirdi. O baxışlar fikirinden çıxmırdı... Şam yemeyi vaxtı bu adamın gözlerinde mesumiyyet görmüşdü... Mesumiyyet... Ne qeder böyük ziddiyet.. Kinayeli bir tebessüm sardı dodaqlarını. Ferqinde olmadan bu gün yalnız ve yalnız heyat yoldaşı haqqında düşünmüşdü. Gün sonunda ise yalnız onun baxışlarını xatırlayırdı.. Bu gün olanlar onu çox yormuşdu.
Her şey necede qeribe baslamışdı.. Doĝru adamla yanlış şertler altında qarşılaşmışdı belke de, derin bir nefes aldı.
"Allah'ım könlümde olanı haqqımda xeyirli ele , haqqımda xeyirli olanı könlüme razı.."
Deye pıçıldayaraq,

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 100 >>