derin bir yuxunun qollarına buraxdı özünü...

Elindeki kiçik bardaqda buĝlanan çaya baxarken, fikir dünyasına qerq olmuşdu. Tek oturduĝu bu masa da quş sütü eksik idi.. Beyninde qeribe fikir yaranarken dodaqlarını istehzalı bir tebessüm sardı. Göresen bu adamlar bu qeder yemeyi nece yeyirler deye, düşünerken özünün de artıq bu insanlardan biri olduĝunu xatırlamışdı... Tam yanında eşitdiyi sesle fikirleri bir kenara buraxaraq masanın bir addımlıĝında dayanan xidmetçi qıza baxdı. Onun sual dolu baxışlarından xidmetci qız qarşısındakı qadının onu eşitmediyini anlayaraq sualını tekrar etdi.
-Bir emriniz varmı xanımım..
Bu qızın üzünde dolaşarken baxışları üreyini qeribe bir hiss saraken gözleri doldu. Bu qız onunla eyni yaşlarda olardı, ve ona xanımım deyirdi.. Özünü ele almaĝa çalışaraq.
-Otur Sevda..
Dedi, teklik onu sıxırdı.. Evveller o bu hissi bilmirdi, refiqeleri Feride ve Ayten onu heç tek buraxmazdı.
Bir müddet tereddüd etdikden sonra Sevda, masa arxasındakı stullardan birinin tam kenarında oturdu.
Baxışlarını bu qızdan ayıra bilmeyen genc qadın derin bir nefes alaraq söhbet üçün mövzu axtararaq.
-Neçe yaşın var Sevda?
Deye soruşdu,
-21 yaşım var xanımım...
Teccübünü gizletmek üçün qarşısındakı buĝlanan çaydan bir udum aldı. Bu qız ondan böyük idi, ve onu inciden de ondan böyük birinin ona "xanımım" demesi idi. O bu söze alışmamışdı, ve heç vaxt da alışa bilmeyecekdi.
-Ailen harda yaşayır?
Deye soruşdu, bu sual ile qarşısındakı qızın gözlerinde derin bir keder gördü. Elleri titredi, yanlış sual vermiş belke de istemeyerek bu qızı incitmişdi.. Bu qızın hekayesini bilmirdi, ve bu qızı incitmek onun dünyada isteyeceyi en son şey bele deyildi. Sadece teklik hissinden qurtulmaq bu qızla dostlaşmaq isteyirdi.
-Baĝışla Sevda seni incitmek istememişdim.
Sevda özünü tez ele alıb,
-Xanımım..
Deyecekdi ki, genc qadın onun sözünü kesdi.
-Xahiş edirem Sevda, mene adımla müraciet et.. Nece ki, men sene Sevda deye müraciet edirem.. Sende mene Asya

<< 1 ... 34 35 [36] 37 38 ... 100 >>