rengdedir. Bu defteri eline alınca ise bunun içinde deyerli ne yazılmış ola biler ki, deye fikirleşirsen... Ele deyil mi? Amma oxumadan bilmezsen orda ne yazıldıĝını.. Ìnsanları tanımadan, hadiseleri bilmeden onların ne yaşadıqlarını, ne hiss etdiklerini bilmek imkansızdır.. Bax bu sebebdendir ki, heyatda heç bir şey göründüyü kimi deyil..
Aradan tam, iki hefte keçmişdi... Her şey tamam başqa hal almışdı..
Genc qadın aradan keçen günlerde üreyinde yaranan boşluĝun sebenini anlamazken, ilk günkü qeder ezab vermirdi keçmişi... Fikirleşmemek üçün böyük mübarize aparırdı, bu eve, bu heyata yavaş yavaş öyreşirdi.. Öyreşe bilmediyi tek şey heyat yoldaşı olan adam idi... Ruhunda hiss etdiyi baxışların sahibi idi.. Helede yad idi bu adam ona, elinde deyildi, bagışlaya bilmirdi, bacarmırdı.. Bu adamın ona etdiyi şeyi unuda bilmirdi.. Son günlerde aralarında evvelkinden daha başqa bir soyuqluq yaranmışdı. Hadiseler yer deyişmişdi sanki. Ìndi bu adam ondan qaçırdı.. Bezen eve gec gelir, tez geldiyi vaxtlarda ise susurdu.. Bu hal sebebini anlamadan genc qadının qelbini aĝrıdırdı... Axı istediyi tam olaraq bu idi, bu adamın ondan uzaq durması. Zamanın nece keçdiyini yalnız teqvime baxınca anlamışdı. Her günü eyni hadiselerle keçdiyi üçün günlerin sayını unutmuşdu. Anasını görmeye getdiyi günden bura iki hefte keçirdi.. Bu müddet erzinde Sevda xaric heç kimle danışmamışdı.. Bu adamın suskunluĝu ona qeribe gelirdi halbu ki, ilk günler bu adam özü onunla danışmaĝa can atırdı..
Heyat yoldaşından helede qorxurdu, sebebini bilmirdi amma bu adamı görünce qarşısını ala bilmediyi bir titreme sarırdı bütün bedenini.. Yad insanlar idi onlar, bezen özünü qefese salınmış kömeksiz, yaralı bir quş kimi hiss edirdi... Sevda, ve oxumaqdan bezmeyeceyi kitablar olmasaydı o mütleq deli olardı. Sevda ile boş şeylerden danışaraq, metbexte yemek hazırlamaq ona yaxşı tesir edir, her şeyi unudurdu... Yazın xoş nefesi torpaĝı canlandırarken onun qelbinde helede qış hökm sürürdü.. Bu qarmaşıq

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 100 >>