olarken metbexe doĝru yöneldi...

******

Heyecanla otaqda dolaşırdı, telaş ve heyecan onun gözelliyine tesir ede bilmdmişdi.. Otaĝa daxil olan qadına doĝru qaçdı..
-Züleyxa xala, Şamil geldi mi?
Deye soruşdu.
-Geldi quzum...
Dedi, qadın.. Onun saçlarını sıĝallayaraq, qorxusunu keçirmeye çalışdı...
-Üzü nece idi Xala, çoxmu hirsli idi?
-Sakit idi quzum, men heç onu bele sakit görmemişdim...
Fidan qardaşının dünen baĝıra baĝıra dediyi sözleri unutmamışdı, üstelik onu sakit olub, onun evliliyine razılıq vereceyine inanmırdı..
Qardaşının sözlerinin bu evde en az babasının sözleri qeder keçerli olduĝunu bilmesi onun qorxusunu artırsa da, qerarından dönmeyecekdi...

*****

Azad'a qezeble baxan gözleri Asya'ya çevrilen vaxt etrafdakı her şeyi unuttu. Eynindeki uzun paltar, onun gözelliyine gözellik qatmışdı.. Saçlarını arxadan toplanmış kiçik bir hissesini üzünde serbest buraxmışdı..
Asya, onun elini buraxıb metbexe doĝru yönelen vaxt, sanki onun üreyini de özü ile aparmışdı.. Bu qadından uzaqda olan vaxt özünü derin bir boşluqda hiss edirdi..
Özünü ele alıb qardaşına çevirdi baxışlarını..
-Babam evdedir mi?
Deye soruşdu.
Ovcunun içi yaş idi, xanımının zerif elleri onun kobud elleri arasında terlemişdi.. Heyecanla titreyen bedeni, ürkek baxışları ile o ne qeder de mesum görünürdü bele... Bunu düşünerken dodaqlarını içden bir tebessüm sardı.. O harda olduĝunu bele unutmuşken Azad'ın sesi ile başını qaldırdı.. Onun ne dediyini anlamayaraq,
-Nee?
Deye soruşdu..
-Vay, Şamil bey, sen lap Mecnun olmusan ki?
Qezeble qardaşına baxsa da, onun haqlı olduĝunu bilirdi..
-Sualımın cavabı bu deyildi...
-Cavabını verdim Şamil bey, siz lütf edib eşitmek zehmetine dözseydiniz bilerdiniz ki, çox hörmetli babanız bir neçe deqiqe sonra evde olacaq... Cavab sizi qane etdi mi?
Azad hirslenmeyi bele bacarmırdı... Şamil onun qoluna toxunaraq..
-Gel baxçada oturaq..
Dedi.. Birlikde baxçaya çıxıb böyük aĝacın altında qoyulmuş stulda eyleşdiler.
-Hava yaman

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 100 >>