gecikseydi sert döşemeye yıxacaqdı.. Bu qadının rengi aĝarmış halda onun qolları arasında huşsuz yatması onun üreyindeki qorxunu oyatmışdı... Asya, o qara gözel gözlerini açana qeder onun ömründen ömür getmişdi sanki... O bu hadisede özünü günahlandırırdı.. Bu qadını bu qeder zeif bir hala o salmışdı..
Hava soyuq olmasa da, qarşısındakı qadının bütün bedeni titreyirdi... Eyninden penceyini çıxararaq ona yaxınlaşdı.. Penceyini xanımına geyindirib, yanaqlarını elleri arasına aldı..
-Yaxşı deyilsen Asya'm.. Gel hekime gedecik..
Deyerek onun elinden tuttu.. Qorxu hissi onun bütün qelbini sarmışdı... Ìtirmek qorxusu.. Deli kimi, sevdiyi bu qadını itirmek ölüm qorxusu kimi bir şey idi..
Genc qadın, heyat yoldaşının elini sıxaraq onu saxladı..
-Yaxşıyam men.. Sadece..
Dedi, sustu.. Bu adama her şeyi danışmalı idi mi? Ne deye bilerdi ki? O adam bir vaxtlar sevdiyim adamdır mı desin? Yox.. Axı bele bir şey nece söylene bilerdi... O evli bir qadın idi, ve başqa bir kişi haqqında sevgi sözleri demeyin günah olduĝunu anlayacaq qeder inanclı bir insan idi... Amma Murad'ın meqsedin az çox texmin edirdi.. Ona zerer vermek isteyirdi, onun eri olan bu insana.. Bu zereri de, mesum bir insan vasitesi ile vermek isteyirdi.. Bu işlerde Fidan'ın heç bir günahı yox idi..
Dolmuş gözlerini heyat yoldaşının gözlerinden ayırıb onun sinesinde sabitledi.
-Bu gün yemek yememişdim yeqin ki, ona göredi.. Dincelsem keçer.. Yaxşısı budur eve gedek.. Xahiş edirem..
Şamil, xanımının belini sararaq maşına eyleşmesi üçün kömek etdi... Yol da, heç biri danışmadı.. Amma Şamil bey, xanımındakı deyişikliyi hiss edirdi. Onu qorxudan, narahat eden bir şey vardı... Amma sual verib onu telaşlandırmaq istemirdi..
Qarşısında bilinmeyen bir yol daha açılmışdı... Gecenin qaranlıĝı ile eyni rengde olan bu yolda başına nelerin geleceyini bilmez halda yoluna davam edirdi. Asya, gözlerini yoldan baxışlarını ayırmayan heyat yoldaşına çevirdi.. Bu adamın üzünde telaş vardı, qeribe olanı da aydın sezilmeyen

<< 1 ... 60 61 [62] 63 64 ... 100 >>