Gülümseyerek onun elini öpen qızın alnından öpdü.
-Sen esl xanımsan, xoşbext ol qızım.
Dedi, Fidan şen ve semimi reftarını esirgemeyerek ona sarılaraq.
-Bundan sonra her gün sizdeyem Gelin bacı...
Dedi, ona içten bir tebessümle gülümseyen qıza gülmsemeye çalışdı, hec gözlemeden Kübra ona sarıldı ve qulaĝına eyilerek.
-Asya möhkem ol, her şey keçecek...
Deye pıçıldadı. Eşitdiyi sözlerle bu sözleri deyen qadının gõzlerine baxdı. Bu gözlerdeki keder onu sarsıtdı. Sanki bu qadın her şeyi bilirdi, sanki onun ūreyini oxumuşdu...
Maşın bu evi arxada qoyan vaxt bele o qadın haqda düşünürdü.
Maşın dayanan vaxt bütün fikirleri bir kenara sıxıştıran bir fikir yarandı. Bu adamla eyni evde olmaq fikri bedeninu titretmeye kifayet etmişdi. Üreyinde qorxu hisdi ile maşından enib qapını baĝladı ve eve doĝru yönelen adamı izledi. Içeri girdiklerinde qapını acan xidmetçi qız onları tebesdümle qarşıladı.
Bu eve qayıtmaq onun bu dünyada isteyeceyi en son şeyler arasında bele deyildi. Bu evi ilk defe idi izleyirdi artıq iki gūn idi bu evin xanımı idi ve o bunu heç cür qebul ede bilmirdi.
Bu ev ona cehennemi xatırladırdı helede axşam olanlardan sonra...
Xidmetçi qızın sesi ile fikirlerden ayrıldı.
-Bir emriniz var mı Bey'im..
-Teşekkür edirem Sevda gede bilersen..
Salondan çıxan xidmetçini izledi gözleri, helede salonun ortasında dayanmışdı. Tam qarşısındaki kresloda oturub onu izleyen adamın baxışları altında edama aparılan mehkumu xatırladırdı.
-Sen danışa bilirsen? Olmaya lalsan?
Bu sözlerle boş nezerleri onun gözlerinde sabitlendi. Amma yene de cavab vermedi. Şamil yerinden qalxaraq ona yaxınlaşdı. Her addımda genc qadının üreyi qorxu içinde çırpınırdı. Çenesinden tutan el beynindeki bütün fikirleri sıxıştırıb çıxardı. Bedeni titreyirdi, elleri paltarının qollarını dartırdı.
-Sen danışacaqsan mı?
Cavab vermeli olduĝunu bilirdi amma sesini idare ede bilmirdi.
O gözlerdeki donuq qezeb ifadesi onun ruhunu üşüdürdü.
-Asya...
Gözlerinin eksine sesi onu yandırıb

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 100 >>