insan. Uzaqdan göründüyü kimi xoşbext cütlük olmasalar da, olmaq üçün çalışırdılar.. Zaman lazim idi... Genc adam elindeki gülü, xanımına uzadaraq gülümsedi.
-Xoş gördük...
Asya, ona uzadılan güllere baxdı, titrek ellerini uzadıb buketi aldı.. Geri çekilib heyat yoldaşının içeri keçmesini gözledi.. Bu adamın her hereketi onun qelbinde bir şeyleri deyişirdi..

Masa arxasında sessizlik hakim idi.. Bu sessizlik artıq Şamil bey'i sıxırdı..
Xanımının sesi onun sıxıntısını yox etti..
-Günün nece keçdi?
Genc adam gülümsedi, ilk defe idi xanımı bütün normal aileler kimi, bir sual vermişdi ona.. Ve bu yeni deyişiklik idi.
-Biraz yorĝun keçdi, işler çoxdur.. Bu gün babam çaĝırdı gelerken onlara da, getdim.
Bu sözler genc qadının qelbinde gizlenmiş qorxunu oyatdı.. Özünü ele almaĝa çalışaraq.
-Onlar necedir?
Deye soruşdu.
-Yaxşıdırlar.. Telaş var neticede.. Üç gün sonra toydu..
Heyat yoldaşının sözleri qulaqlarında tekrarlandı...
"Üç gün sonra.."

ÜÇ GÜN SONRA..
Heyatın ona hazırladıĝı yeni oyunlardan xebersiz aynadakı eksine baxdı. Qara ve qırmızı renglerin qarışmı paltarı dizlerinden biraz aşaĝıda dayanaraq, ona zerif bir gözellik vermişdi.. Üreyinde ise her keçen saniye qorxu hakim olurdu.. Bu on günde hesretinde olduĝu gözellikleri yaşamışdı.. Araları düzelmese bele kiçikde olsa dostluq baĝları qurub bir birlerini tanımaĝa çalışmışdılar.. Bir anda bunları itirmek, başladıĝ yere geri dönmekden qorxurdu.. Nedense artıq bu adamdan ayrı heyat düşüne bilmirdi.. Cesaretini toplamaĝa çalışaraq otaqdan çıxdıĝında heyat yoldaşının baxışları ile qarşılaşdı..
Bu gözler onu izleyerken yanaqları qızardı, utanaraq baxışlarını yere dikdi..
-Men hazıram.
Deye pıçıldadı, o bele balaca bir uşaĝa benzeyirdi.. Ve heç bir insan bu gözellik qarşısında laqeyd qala bilmezdi..
Şamil bey, xanımına doĝru yaxınlaşıb onu qolları arasına aldı.. Bir eli onun saçlarında dolaşdı..
-Göresen seni özüme bele qısqanmaĝım normaldır mı?
Dedi, bu sual sonrasında uzun zaman sonra ilk

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 100 >>