defe, dodaqları, zerif bir şekilde onun dodaqlarını esir aldı..
Asya, qorxu ve nifret duymadı.. Eksine qelbinde hakim olmuş qorxunun yerini heyecan qarşıq xoş bir hiss aldı.. Bir öpüş ona, narahatlıq içinde keçen günlerini unutturmuşdu.. Bu bele olmamalı idi.. Bele asan teslim olmamalı idi qelbi..
Genc adam, bu zerif dodaqların şirin dadı üçün darıxmışdı... Yanında, yaxınında olmasına reĝmen ondan uzaq durmaq elede asan deyildi..
Amma tutmalı olduĝu bir sözü vardı, çetinde olsa bu şirin dodaqlardan ayrılıb onun qara gözlerine baxdı.. Bu gözlerde nifret, qezeb veya qorxu yox idi, ve bu onun üreyinde ümüd yaradırdı..
Maşın böyük evin qarşısında dayananda, qelbinde yenede qorxu hakim oldu, qerar vermişdi.. Şamil'e deye bilmese de Fidan'a her şeyi danışacaqdı.. Bu mesum qız her şeyi bilmeli idi.. Derin bir nefes alıb aşaĝı endi.. Heyat yoldaşının elini sıxaraq böyük salona daxil oldu.. Bu evden getdiyi günden bura tam on gün keçirdi.. O hadise beyninde canlanarken gözleri etrafı izledi.. Gelen az sayılı qonaqlardan heç birini tanımırdı.. Evin her yeri beyaz ve qırmızı güllerle bezenmişdi.. Salonda qurulmuş masalarda çox az adam vardı.. Hele tez idi, qonaqların hamısı gelmemişdi.. Mürsel bey ile görüşdükden sonra Azad ve Kübra'nın olduĝu masa arxasında eyleşdiler..
Kübra ona gülűmsedi..
-Necesen Asya?
Deye soruşdu..
-Yaxşıyam..
Dedi zorla gülümsedi, qelbindeki narahatlıq ve qorxu her keçen saniye artırdı..
-O, gün bizi yaman qorxutdun..
Kűbra ile qısa söhbetden sonra masada sessizlik hakim oldu.. Bir neçe deqiqe daha cesaretini toplamaq üçün yubandı, sonra ise yerinden qalxdı.. Heyat yoldaşının sesini eşitdi.
-Yaxşısan gözelim?
Ona baxmadı, baxa bilmedi..
-Yaxşıyam, indi gelirem..
Dedi, ve pillekenlere doĝru yönelib üst merebeye qalxdı.. Dehlizin sonuna doĝru addımlayarken otaqlardan birinin qapısı açıldı.. Qarşılaşdıĝı adamla olduĝu yerde dayandı, qorxu bedenini sararken qarşısındakı adamın teccüb dolu baxışları onun üzerinde dolaşdı...
Bir ad

<< 1 ... 72 73 [74] 75 76 ... 100 >>