qaldı.. Bir an davam eden şok veziyyetinden onu xanımının qorxu dolu qışqırıĝı ayırdı.. Özünü ele alıb, yataqda beyaz gelinlik içinde huşsuz yatan bacısına doĝru yüyürdü.. Beyaz gelinlik qırmızıya boyanmışdı.. Bir an ne edeceyini bilmez halda gözeller gözeli bacısının bu halını izledi.. Qeyri-iradi, beyaz gelinliyin tüllerinden keserek onun qan içindeki bileyine sarıdı.. Onun gözel üzünü elleri arasına aldı, bayĝın gözlerle ona baxan bacısına seslendi..
-Fidan, gözelim yalvarıram anamız kimi sende meni buraxma..
Dedi, gözlerinden süzülen yaşlardan xebersiz bacısını qolları arasına aldı..
Asya ise artıq etrafda heç neyi görmürdü, heç bir şey eşitmirdi, anlamırdı.. Şamil bacısını qucaĝına alb otaqdan çıxarken o çaresiz yaşlı gözlerle izlemişdi.. Olanlarda özünü günahlandırırdı.. Murad axı ne etmişdi ki, bu heyat dolu, mesum qızı ölüme sürüklemişdi? Bütün bunların günahını öz xudbinliyinde görürdü, o gerek ilk anda her şeyi her kesin önünde söyleyeydi.. Göz yaşlarına boĝularken bir el onun qollarından tutaraq silkeledi..
-Asya, meni eşidirsen?
Özünü toplamaĝa çalışaraq qarşısındakı adama baxdı..
-Azad, ona birşey olmayacaq deyil mi?
Dedi, göz yaşları onu susturdu.. Başını yere eyib hıcqırıqlara boĝuldu.
-Asya gel getmeliyik... Qorxma her şey yaxşı olacaq...
Azad, onun qolundan tutaraq aşaĝı enmesine kömek etti, temiz havaya çıxarken özüne geldi.. Azad'ın sesini eşitdi.
-Xelil dayı, Asya ile Kübra'nı bize apar...
Bu ses onu narahat etdi, qolunu onun elinden xilas ederek.
-Yox...-deye baĝırdı qetiyyetle..-Meni xestexanaya Şamil'in yanına apar..
Dedi.. Azad ona etiraz ederek vaxt itirecek halda deyildi.. Özünü bacısına yetirmek isteyirdi.. Maşının qapısını açdı, Asya ile birge arxa oturacaĝa Kübra da oturdu..
Üreyini saran peşmanlıq hissi ile göz yaşlarına boĝularken "Rebbim sen onu qoru, o çox mesumdu yalvarıram sene ona bir şey olmasın..." deye Tanrı'ya yalvarırdı...

Sevdiyin bir insanı itirmek qorxusundan daha böyük bir qorxu ola bilmez heyatda.. Bu

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 100 >>