qazandınız.. Eyer ona birsey olsa seni men öz ellerimle öldüreceyem...
Demişdi, ve bu sözleri Kübra'dan başqa heç kimse eşitmemişdi.. Artıq onun üçün ferqi bele yox idi. Fidan'a birşey olsaydı o, özünü heç vaxt baĝışlamayacaqdı.. Özünũ bu hadisede günahkar elan etmişdi. O gerek bu mesum qızı Murad'ın intiqam planından qoruyaydı..
Keçen saatlarda dayanmadan Allah'a dua edirdi bu mesum qızı qoruması üçün.. Sebr etmek getdikçe daha çetin olurdu.. Qapının açılması ile her kes ayaĝa qalxdı, Şamil bey, telaşla otaqdan çıxan hekime doĝru yüyürdü..
-Necedir hekim?
Deye soruşdu. Hekimin susması üzerine qelbindeki telaş da artırdı.. Qezeble,
-Birşey söyle Hekim?
Deye baĝırdı, Hekim ise derin bir nefes alıb söze başladı..
-Xestexanaya vaxtında çatdırmısınız biraz daha gecikseydiniz netice qorxulu ola bilerdi.. Biz lazim olan her şeyi etmişik, veziyyeti nezaret altındadı. Sadece bir müddet elini istifade ede bilmeyecek, oda zaman içinde düzelecek.. Sehere yaxın özüne geler.. Xeste özüne geldiyinde daha etraflı danışarıq.. Keçmiş olsun..
Dedi, Üreyindeki qorxunun yavaş yavaş keçdiyini hiss ederken hekimin onlardan uzaqlaşmasını izledi..
Asya, derin bir nefes aldı "Sene şükürler olsun Rebbim.." deye pıçıldadı.. Başı herlendi, bu an Kübra onun qolundan tuttu.
-Yaxşısan Asya?
Deye soruşdu.. Asya gözlerini yumub gũcünü toplamaĝa çalışdı.. Onlar en geride qalmışdılar, Kübra onun qolundan tutub.
-Gel gedek hekim seni müayine etsin..
Dedi, etiraz etmek istese de, Kübra ona imkan vermedi..
Müayine otaĝında oturub hekimi gözleyerken Kübra bir an bele olsa onun yanından ayrılmamışdı.. Otaĝa daxil olan hekim, qırx yaşlarında, mehriban bir qadın idi. Üzũnde xoş bir tebessümle onun şikayetlerini dinledikden sonra, onu müayine etdi.. Kübra bir an bele onun elini buraxmamışdı..
Hekim işini bitirib gülümseyerek ona baxdı..
-Qorxulu bir şey yoxdu qızım, gözün aydın hamilesen..
Dedi, son kelime onun qulaqlarında tekrarlanarken..
-Ne???
Deye soruşdu, ne eşitdiyini derk ede

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 100 >>