kül etdi, öz adını ilk defe bu şekilde eşidirdi, bu sesde duyduĝu nida onun qorxusunu artırırdı.
Dodaqlarını esir alan dodaqlarla nefesini tuttu, ayaqları titreyir gücünü itirirdi. Dodaqlarını esir alan dodaqlara mūqavimet bele göstere bilmirdi.
Titreyen bedeni onun isteyine tabe olmurdu, aciz veziyyetde idi. Bir el belini sararken diger el uzun paltarının yaxasındaki kiçik düymelere getdi.
Dodaqlarını serbest buraxınca derin bir nefes aldı. Belini sıxan elin istiliyini hiss edir, gözlerine baxan gözlerle qorxu ile titreyirdi.
-Sen menimsen Asya...
Qulaqlarına dolan pıçıltı ile kiçik barmaqları yumruq halında sıxıldı..
Bir kelime qopdu dodaqlarından.
-Size nifret edirem....
Elleri titredi, esebden bütün bedeni gerildi. O her şeyi gözleyirdi amma bir an qolları arasında qorxu ile titreyen bu qadının dodaqlarından çıxan "Size nifret edirem.." cümlesi onun üreyinde bir şeylerin qırılmasına sebeb oldu. Haqlı olsa da ona nifret etmekte, yene de qezebi bütün hisslere üstün gelirdi.
Gözlerine baxdıĝı qadının soyuq sesi onu incitse de, sözleri qezebine sebeb olsa da, sesinin gözelliyi onu meftun etmişdi.
Helede bu qadının belinde sıxılan eli titrese de gözlerini ondan ayıra bilmirdi.
"Sen bu qeder mi acizsen Şamil? Her kesi qarşısında qorxudan titreden adam indi bir qadının sözleri ile mi, titreyir? O senindi... Senin..."
Ìçinde baĝıran qezebin sesini sustura bilmedi, bir eli onun çenesini qavradı, gözlerine baxaraq.
-Senin hisslerinle maraqlandıĝımı düşünmürem...
Dedi.

***

Soyuq terzde deyilen sözlerden sonra, o sert dodaqlar onun zerif dodaqlarını esir aldı.
Qorxudan titreyerken bu sözü nece deye bilmişdi özü de, anlamırdı amma, bu an üçün onu saran qolların sahibine qarşı nifretden başqa bir şey hiss etmirdi. Hetta onun dodaqlarını esir alaraq nefesini kesen dodaqlara qarşı bele nifret duyurdu.. Yada özünü buna inandırırdı. Bu sadece onun vezifesi idi, ve o sadece vezifesini yerine yetirirdi. Beyninde dayanmadan bunu tekrar edirdi. Amma

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 100 >>