biraz kömek eder..
Qarşısında dayanmış qadının üzüne baxmadı, qelbinde artan qezebi onu bele qorxudurdu.. Elindeki defteri sıxaraq,
-Get Asya...
Deye pıçıldadı.. Onun ne söylediyini anlamayan qadın teccüble,
-Anlamadım.
Dedi, genc adam başını qaldırıb qezeb dolu gözlerini xanımın qara gözlerinde sabitledi..
-Heyatımdan da, evimden de, get Asya... Heyatımda bir daha seni görmek istemirem....
Dedi ve yerinden qalxaraq suretli addımlarla otaqdan çıxdı...Eşitdiyi sözler qulaĝında tekrarlanarken, menası beynine biraz gec çatdı.. Elleri titredi, stekanı düşürmemek üçün masanın üstũne qoydu, ayaq üste dura bilmek üçün stula tutundu, heyat yoldaşının masanın üstüne atdıĝı defter diqqetini çekti.. Zerif barmaqları bu defterin sehifelerinde gezerken göz yaşlarına boĝuldu.. Her sehifesinde yıxılan xeyalların izi vardı, bir zamanlar onun da qurduĝu xeyallar vardı.. Indi ise hamısı böyük bir yalana çevrilmişdi.. Bir vaxtlar heyatından çox sevdiyi insan onun ve başqa insan ların heyatını mehv etmişdi.. En son sehifede yazılan qısa cümle ile dizlerindeki qüvveti de itirdi.. Ve o, diz üste yere çökerek göz yaşlarına boĝuldu.. Sehv etmişdi, qorxmamalı idi.. Her şeyi ilk başda izah etmeli idi, indi ise artıq gec idi, olan olmuşdu.. Sustu, her seferinde günahsız olduĝu halda, günahkar olmaq ona ezab verirdi.. Her şeyden de çox vicdanı onu Fidan'ın qarşısında günahkar elan edirdi.
Yanında eşitdiyi sesle başını qaldırdı, ūzünde telaş ona seslenen Kübra'nın sesini eşitmirdi.. Kübra onun qolundan tutub xefifce sarsıtdı.. Çox böyük mübarizeden sonra diqqetini topladı..
-Ne olub sene Asya?
Ne deye bilerdi ki? Sustu, ona tutunaraq ayaĝa qalxdı.. Boş nezerlerle Kübra'nı izleyerken elindeki defteri ona uzatdı..
Oxuduqlarından bir şey anlamayan qadın teccüble onun üzüne baxırdı..
-Bu ne demekdir ki, Asya? Senin Murad'la ne elaqen var ki?.
Gözlerini yumdu, artıq ne menası var idi ki, susmaĝın? Onun bu sükutu ucbatından bir insan az qala heyatından olacaqdı.. Derin bir nefes

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 100 >>