dolaşarken Fidan'ın son söyledikleri qulaqlarında tekrarlandı.
"-Sen onun güclü görünmeyine baxma, valdeyinlerimizin vefatından sonra heyat en çox ona qeddar davrandı. Her zaman bizim üçün özünü feda etdi.. Azad'ın xoşbextliyi üçün etdiyi fedakarlıĝı menim üçün etmesini istemirem.. Onun en çox sene ehtiyacı var.. Xahiş edirem yalnız buraxma onu.."
Bir damla yaş süzülerken gözlerinden gülümsemeye çalışdı..
Heyat yoldaşının gözlerine baxaraq..
-Bu yuxu deyil.. Men geldim.
Deye pıçıldadı. Qelbini saran heyecanla yerinden qalxan genc adam yanında oturmuş qadının üzünü elleri arasına aldı.. Helede bunun yuxu deyil, heqiqet olduĝuna inana bilmirdi.
-Asyam..
Deye bildi, onun alnından öpdü, Aman Tanrı'm bu qoxu olmadan nece yaşaya bilmişdi?.. Bu qoxu nefes demek idi. Alnını onun alnına qoyaraq.
-Asyam meni baĝışlaya bileceksen mi?
Deye soruşdu.. Gözlerini onun gözlerinden ayıra bilmezken, gözlerinden axan yaşların ferqinde bele deyildi. Heyecan qelbini esir ederken, bunun yuxu olmadıĝını beyni qebul ede bilmirdi..
Asya ise baxışlarını yere dikdi, titrek sesle
-Sen meni baĝışlaya bileceksen mi?
Deye soruşdu. Bu sesdeki keder genc adamın qelbini parçalayarken alnını onun alnından ayırdı. Zerif bir hereketle çenesinden tutub xanımının başını qaldırdı.
-Hansı günaha göre seni baĝışlamalıyam Asyam.. Bütün günahlar mendedir..
Asya, qara gözlerini heyat yoldaşının gözlerinde sabitledi.
-Axmaq olduĝum üçün, senin üreyini göre bilmediyim üçün.. Men seni sevmek isteyirem.. Yalvarıram meni buraxma...
Sözler titrek dodaqları arasından zorla çıxırdı.. Qelbinde heyecan hakim idi.. Sevmek isteyirdi, sevmeyi öyrenmek isteyirdi. Şamil xanımını qolları arasına alaraq, möhkem sarıldı ve qoxusunu içine çekdi..
-Yaşamaq üçün sene ehtiyacım var...
Dedi.. Yaşamaq üçün bu qadından başqa heç ne lazım deyildi ona.. Kiçik divanda ne qeder bu veziyyetde oturdular bilmirem.. Asya, başını heyat yoldaşının sinesine qoyub gözlerini yummuşdu.. Sakitlik bu idi, xoşbexlik, seadet bu

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 100 >>