olardi... Otaq çox sakit idi ama sanki etrafda anamın zerif sesini duyur onu görürdüm. O hemişe metbexte olar metbexden de hemişe xoş qoxular gelerdi... Menim ailem... Indi göresen hardadılar necedirler? Deyib sual verdim özüme.
Mehlede ne qeder dostlatım vardı Katya Serquşin Aleksey Anatoli Anna hele bizim uca boy Viktoru demirem... Here bir yere daĝılmışdi. Yanımda qalan yalniz Olya idi... Oda olmasa tamam tek qalardim.
Bu fikirlere dalıb saatı unutmuşdum qefil özüme geldim saata baxdım artıq saat dörde on deqiqe işleyirdi, menim ise cemi 4-de qeder icazem var idi. Tez otaĝıma yüyürdüm balaca çantama eşyalarımı bezi kitablarımı ve ailemle olan yegane fotoşekili qoyduĝum kiçik qutunu açmadan çantaya qoydum eve son bir nezer salıb evden çıxdım qapını baĝlayıb açarları Nadya xalaya verib küçeye cıxdım...
Saat artıq dörde 25 deqiqe işlemişdi. Men telesmeli idim axı alman nezaretciler bizim komissar kimi deyildiler... Komissar Pastuxov çox xoş xasiyyet insan olduĝu üçün gecikende özünü hirsli gösterse de üreyi gelib ceza vermirdi. O almanlar şeherimize girmeden iki hefte evvel cebheye qayitti...
Men xestexanaya çatanda dörde qalmışdı, gücle nefes alırdım çox yorulmuşdum. Bizim tibb bacısı meni görcek tez yaxınlaşdı
-Nikita Nikolayevna verin kömek edim.. Dedi
- Lazim deyil Nastinka de görüm men yoxken nese hadise baş vermeyib ki?
- Xeyir Nikita Nikolayevna. Hec ne olmayib ama baş hekim dedi ki siz gelen de deyim ki, 25-ci palatada qalan xesteye baş çekesiniz..
- Yaxsi esyalarimi otagima qoyub qayıdıram sen xestelerin raportlarini hazirla...
Deyib pikekenlere yaxınlaşdım.. Canta aĝır olmasa da telesik geldiyimden çox yorulmuşdum pilekana qalxmaq isteyende biri ile toqquşdum, cantam elimden yere düşdű o adam yıxılmayım deye qolumdan tuttu... Başımı qaldırdıĝımda qehveregni, sert baxışlı gözlerle qarsilasdim...
Bu an sadece beş saniye davam etti. Bu sert baxışlı gözlerde çox qeribe bir şey vardı ki, men gözlerimi ondan ayıra bilmirdim. Üreyimin döyüntüsünü

<< 1 [2] 3 4 ... 67 >>

_Subhan [OFF] (30.06.2016 / 19:25)