Mence seni
delixanaya yollamaq lazımdır. Tessüf ki, menim
buna ixtiyarım yoxdu. Amma lazım olsa
saĝalana qeder seni bu yataĝa baĝlayaram.
Ìndì ise sakit otur. Hekim xeste sizindir... Men
on deqiqeye qayıdacaĝam.
Böyük qardaş kiçik qardaşı danladıĝı kimi,
Krüger onu mezemmet edirdi... Bu menim
üreyimde qeribe bir sevinc yarattı, sanki
qarşımda iki nadinc uşaq dayanmışdı...
Gülümsedim... Bu sadece bir an çekdi...
Krüger otaqdan çıxdıqdan sonra bir çaşqın
halda ne edeceyimi bilmedim. Özümü toplayıb
çantamı açdım. Onun yarasına baxdım her şey
qaydasında idi, sarĝı bezini deyişdim... Ayaĝa
qalxıb çantamı yıĝmaĝa başladım. O çox çalışdı
ki, özü köyneyinin düymelerini baĝlasın, amma
her hereketi ona eziyyet edirdi. Döze bilmedim...
- Ìcaze verin kömek edim - deyib yataĝın
kenarına oturdum ve bir bir baĝlamaqa
başladım. Üzündeki o esebi ifade deyişmişdi..
Son düymeni baĝlayarken o elimi tuttu.
- Siz... -dedi amma sözünü tamamlaya bilmedi,
qapı açıldı Krüger elinde bir neçe kaĝız onlara
baxa baxa içeri girdi. O elimi buraxdı men tez
ayaĝa qalxdım... Krügerin gelişi ile onun
üzündeki evvelki hirsli ifade geri qayıtnışdı.
- Hekim xanım, buyurun sizi xestexanaya
aparım.
Dedi ve elini uzadıb çantamı götürdü.
- Seher men özüm geler. Yolu da tanıyıram siz
xestexanaya qeder eziyyet çekmeyin.
Dedim Krüger ne demek istediyimi başa düşmedi
amma o başa düşmüş olacaq ki, üzünde aydın
görünen bir nifret ifadesi göründü... Krüger
meni yola getirmek üçün
- Niye hekim xanım. Size çetin olar o qeder yolu
gelmek.
Deyirdi ki, O Krügerin sözünü kesdi.
-Besdir... Axı hekim xanım cesusluqla ittiham
olunmaqdan qorxur.. Daha israr niye? Hemde ki,
mene hekim zad lazım deyil.
Deyib üzünũ yana çevirdi.
- Xeyir, xeyir qetiyyen men...
Bu söze göre yaman pert oldum. O açıq
demediyim sözlerimden bütün hisslerimi
anlamışdı.
- Zehmet çekmeyin Hekim... Ìzahat vermeli
deyilsiz men sizi başa düşürem, siz haqlısınız.
Dedi. Bu sözler meni utandırdı...
-Sabah

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 67 >>

_Subhan [OFF] (30.06.2016 / 19:25)