veya
amerikalı... Ölen her insanın ayrı bir dünyası,
ailesi, arzuları var idi. Hele o mermilerin şikest
qoyduĝu insanları demirem. Ömürlerinin sonuna
qeder onlar bir yanları eksik yaşamalı
olacaqdılar... Ya onların aileleri... Kim bilir
nece ezab çekirdiler...
Aman Tanrım... Bu nece dehşetli müsübetdir...
Bütün bunlar bu dehşetler neye lazımdır?
Açıq qalmış qapıdan içeride derin yuxuya
dalmış yaralı diqqetimi celb etdi. Qapıya
söykenib diqqetle ona baxmaqa başladım. En çox
21 yaşı olardı. Mesum uşaqlar kimi yorĝana
bürünmüş yalın ayaĝı yorĝandan çıxmışdı,
arada bir barmaqlarını oynadırdı... Belli ki,
üşüyürdü, yavaşca içeri girib yorĝanı onun
ayaĝının üstüne çekdim.. Adını bele bilmediyim,
menden iki üç yaş balaca olan düşmenime birde
baxdım, ve sakitce otaĝdan çıxıb qapını
baĝladım. Arxaya dönende Lüdviq ile
qarşılaşdıq...
-Salam Hekim xanım...
Dedi, gülümseyerek cavab verdim.
-Salam..
-Siz helede yatmamısız?
-Men bu gün növbeçi hekimem, bes sen niye
yatmırsan?
-Sizin çarpayılar demir kimidir yatmaq olmur
Hekim xanim...
Dedi acı bir tebessüm qondu üzümüze... Dehlizde
yan-yana geterken sanki biz heçde iki düşmen
ölkenin insanları deyildik, men sükutu pozub
maraqlandım.
-Sen müharibeden evvel ne işle meşĝul olurdun?
-Valdeyinlerimi itirdikden iki kiçik bacımla tek
qaldıqdan sonra gücüm çatan bütün işlerde
işlemişem, fehlelik etmişem, şoferlik ve sair
aĝlınıza ne gelse, bacılarımı oxutmaq üçün...
Sonra da bu lenetegelmiş müharibe başladı...
Indi bilmirem bacılarım necedirler...
Men çox kederlenmişdim, ona ümüd vermek
üçün,
-Ümüd edirem tezlikle görüşersiniz -dedim
gülümseyib elave ettim- Mene de, Siz demek
lazım deyil.. Adım Nikitadır.
-Men ele zenn edirdim ki, Nikita sizde oĝlan
adıdır...
Sanki ilerdir tanışıq kimi tam semimi şekilde.
-Eledirki var. Menim atam anam mene hamile
iken çox isteyirmiş ki, oĝlu olsun adını da Nikita
qoysun... Gördüyün kimi mende qız
doĝulmuşam...
Güldük.. Belece söhbet ederek öyrendim

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 67 >>

_Subhan [OFF] (30.06.2016 / 19:25)