pis tesir etti, onu qırmayacaq bir
cavab vermek istedim..
-Xeyir size nifret etmirem niye etmeliyem? Men
sadece müharibeye nifret edirem. Emin olun
eyer size nifret etseydim heç bir qüvve meni sizi
müalice etmeye mecbur ede bilmezdi..
-Men bu axşam cebheye qayıdıram. Getmeden
evvel sizi görmek istedim, eyer burdan tamamile
gedesi olsaq sizi son defe görmeye gele bilerem
mi?
Heç gözlemeden soruşdum.
-Niye? Niye meni görmeye gelmek isteyirsiniz?
-Özümde bilmirem meni size baĝlayan nedir,
amma sizin gözleriniz mene meni dünyada her
kesden çox seven bir qadını xatırladır..
-Kimdir o qadın?
-Menim anam! Oda mene eynile sizin kimi
baxır... Men ele düşünürdüm heç kim mene onun
kimi baxa bilmez. Amma sizin gözleriniz, sizin
baxışlarınız eynile onunku kimidir.
Üreyimdeki heyecanı gücle sakitleşdirib.
-Ümüd edirem sözünüzü tutub geceksiniz.
-Geleceyem...
Sonra ne oldu.. Tam xatırlamıram, onun
yarasını müayine edib qapıya qeder ötürdüm.
Qaranlıq dehlizde yanaşı gederken hiss
ettiklerim. Men belkede heyatımın sehvini
edirdim. Darvazanın önünde elimi sıxıb maşına
oturana ve yavaş yavaş uzaqlaşana qeder
dilimin ucunda olub söylememek üçün onun
gözlerine baxmadıĝım iki kiçik söz vardı ki, o
sözü her hansı bir insan eşitse meni veten xaini
elan ederlerdi.
Men onu sevirdim. Hemde ilk görüşden. Bu bir
neçe günde mübarize aparıb öldürmeye
çalışdıĝım hislerim, her gün seher qelebe
qazandıĝımı düşünerken axşam başımı yastıĝa
qoyar qoymaz uduzduĝumu anlayırdım. Çünki
hara baxsam o gözleri görürdũm.
Men onu sevirdim.. Amma vetenimi de sevirdim.
Bu torpaqlar mene her şey vermişdi, aile, ev, iş,
dostlar indi men onun düşmeni olan bir insanı
severek ona xeyanet edirdim.. Men hisslerimi
susturmalı idim.. Men bu kiçik şeheri sevirdim,
bu şeheri sevdiyim kimi bu adamı da sevirdim.
Get gede uzaqlaşan maşının arxasiycan
baxarken çiynimde bir el hiss ettim.. Bu Lüdviq
idi.. Kederli baxışlarımdan her şeyi oxumuş kimi
"Kederlenmeyin Hekim Tanrı kömek

<< 1 ... 19 20 [21] 22 23 ... 67 >>

_Subhan [OFF] (30.06.2016 / 19:25)