narahatlıq yaranırdı üreyimde.. Olya indi deli olacaqdı, biz çıxarken heç kime xeber vermemişdik,.
-Cenab Krüger biz getsek yaxşı olar. Artıq gecdir xestexanada bizi gözleyirler, görünür Polkovnik gec gelecek, bu meseleni ona siz izah edersiniz.
-Sadece on deqiqe Hekim.. On deqiqede gözleyek gelmese men özüm sizi xestexanaya apararam..
Deqiqeler sanki sürünürdü, uzun arıq eqreb sanki hereket etmeye güc tapmırdı.
On iki deqiqe gözledik, ayaĝa qalxdım.
-On deqiqe keçdi biz daha gedek.
Deyib çantamı götürdüm. Hardansa uzaqlardan gelen maşın sesi Krügeri sevindirdi.
-Budur dedim axı gelecek.
Telesik qapıya yöneldi, sadece iki kelime eşittim.
-Hardasan? Niye bu qeder gecikdin?
Bu suallar verilen istehza dolu cavab.
-Qızlar yaxamdan düşműrdü. Sen menimle zarafat edirsen?
Elimde tecilli yardım çantası ayag üste qalmışdım. Bir an meni qarşısında görende tecüblendi, özünü itirdi. Sadece.
-Salam.
Deye bildi, gözlerini üzüme zilleyib gülümsemesi meni utandırdı, gözlerimi qaldırıb üzüne baxmaqa çekindim. Krüger zarafat üçün onun çiynine vurdu, bu zerbe onun teze saĝalmaĝa başlayan yarasını incitti.
-Biraz yavaş vehşi...
Qeyri iradı gülmeye başladıq, vehşi sözü Krügere heç tesir etmedi, onun keyfi yerinde idi. O axmaq gülüş üzünden getmirdi.
-Bu axsam qonaqlarımız var. Men hekim xanımı qalsın deye gücle razı salmışam. Buyurun süfre arxasına yemek soyuyur.
Önde Krüger arxada Lüdviq otaqdan çıxdı, bizde onların arxasınca yöneldik, qapıya yaxınlaşanda çox alçaq sesle.
-Sizi yeniden görmeyime çox şadam..
Dedi, gülümsedim..
Şam yemeyi üçün qurulmuş süfre mene anamı xatırladırdı, oda hemişe süfreni bele seliqe ile hazırlayardı, sanki eve möteber qonaqlar ziyafet üçün gelecklermiş kimi, hiss ederdi insan. Bu süfre eynile anamın süfresine benzeyirdi. Eyleşdik. Özümde bilmeden sadece ona baxan gözlerimi bir an yana çevirerken, Krügerin istehza ve teccüb dolu baxışları ile qarşılaşdıĝım an utandım, ve ona baxmamaĝa çalışdım. Resmi qaydada tamam soyug terzde

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 67 >>

_Subhan [OFF] (30.06.2016 / 19:25)