Menim ölkem sensen, seni çox gec tanıdım, seni taptım ve itirdim...
Deyib elini saçlarımda gezdirdi, yox o özünde deyil, tüstü onun beynine tesir edib teslim olmaq olmaz... Men onu xilas ede bilerem..
-Gel gedek men yolları tanıyıram seni burdan çıxara bilerem...
O meni eşitmirdi... Sadece mene baxırdı, ellerini saçlarımdan ayırmırdı, yaxınlaşıb alnımdan öptü, men her şeyi unutmuşdum tek düşüncem onu burdan çıxarmaq idi, deli kimi baĝırdım...
-Tez getmek lazımdır... Yalvarıram çox gec olmadan... Gedek...
Yaxınlaşan maşınlar onların etrafında olan eskerleri gördüm, onun elinden tutub son defe çırpındım göz yaşlarımı saxlaya bilmirdim "Gedek" deye bildim..
Yaxınlaşan eskerlerden biri...
-At silahı teslim ol!... -Dedi, yavaşca silahını çıxarıb yere tulladı- ellerin boynun arxasında diz çök,
Düz gözlerime baxaraq diz üste çökdü, men onun qarşısında diz çöküb elinden tuttum, yaşlı gözlerle
-Niye bele ettin? Gede bilerdin...
-Sene geleceyem demişdim... Üreyim burda iken heç yere gede bilmezdim.
-Söz ver... Bu dünyada meni heç vaxt tek qoymayacaqsan... Yaşayacaĝına söz ver!
-Söz verirem...
Dedi.. Bir onu xatırlayıram çox aydın bir ses "Yoldaş kapitan birini de tuttuq, faşist qaçırdı" dedi qeyri iradi onlara baxdım... Bu tutulan adam Krüger idi, bir esker onun yaxasından tutub getirirdi. Onlara sadece bir anlıq baxdım.
Onun gözlerinden ayrılmaq istemirdim... Vaxt varken daha cox baxmaq isteyirdim..

Dehşehli nifret dolu tükürpedici bir sesle Krüger,
-Alçaq xain...
Deye baĝırdı, daha dönüb baxa bilmeden, iki defe ateş açıldı... Onu qucaqladım, bir an elime baxdım... Bu nedir... Qan...Belkede heyatın ilk zerbesi gözlenmeden gelmişdi, gözlenmeden ve heç gözlemediyimiz insandan.
Bir insan üçün ölüm ne qeder dehşetlidir... Amma gözünün qarşısında sevdiyinin ölümünü görmek daha dehşetlidir. Men o gün yaşadıqlarımı iki il boyunca her gün yaşadım.. Her gün gözlerimin önünden getmir, yuxularımdan çıxmırdı... Belke de unutmaĝa çalışmaq lazımdır... Amma nece?

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 67 >>

_Subhan [OFF] (30.06.2016 / 19:25)