zenn edirik bu onun adıdır.. Bir ilden biraz artıq bizimle qaldı sonra getti...
Men eşittiklerim qarşısında donmuşdum. Heyecandan özümde bilmeden Vladimirin elini ele möhkem sıxmışdım..
-Siz gecikmisiniz hekim..
Özümde gözlemirdim bu sözleri.. Qapıya söykenib dayanan qızın sözleri meni çaşdırdı...
-Sen menim hekim olduĝumu hardan bilirsen?!
Qarşımdaki stulda oturdu... Sesindeki kin meni qorxudurdu...
-Eslinde Nikita adının onun yox sizin adınızın olduĝunu da bilirem...
-Nece...
-O bizden üç ay evvel ayrıldı. Onu men meşenin yaxınlıqından tapmışdım üstü başı pis günde idi.. Men evvel ele bildim onu almanlar yaralayıb, amma paltarındaki nişanları görende bildim ki, o bizden deyil... Buna göre onun paltarlarını heç kime göstermedim, kimliyini gizledim. O heç ne xatırlamırdı, yalnız huşsuz veziyyetde olanda da, yuxudada sayıqladıqı iki söz vardı "Nikita" ve "Qızıl gül"... Tessüf ki, siz gec geldiniz hekim.. O iki gün evvel burda idi. Mene sizden ve öz kimliyinden danışdı her şeyi xatırlayırdı.. Teşekkür etmeye gelmişdi.. Dedi sizi tehlükeye atmaq istemir... Lazımi vaxt gelene qeder qarşınıza çıxmayacaq... Bu gün seher o öz yoldaşlarının yanında olmalı idi.. Siz çox gecikmisiniz...
O elinde tuttuĝu "demir xaç" nişanını mene uzatdı...
-Tessüf ki, o sizi sevir...
Ìndi anlamışdım bu qızın gözlerindeki nifretin sebebini... O an hiss ettiklerimi sözle ifade ede bilmezdim.. Onun elinden tuttum düz gözlerine baxaraq..
-Çox saĝ ol Vera... Men size öz heyatımdan daha deyerli olan birinin heyatını borcluyam...
Dedim, gözlerindeki nifreti qeribe bir heyret evez etmişdi.. Onun hisslerini anlamış olsam da ona duyguĝum derin minnet hissi daha güclü idi.
-Ümüd edirem xoşbext olarsınız...

O kicik evden uzaqlaşıb, bu kendin evlerini bir bir arxada qoyarken. Dalĝın halda maşını idare eden Vladimire baxdım bir kelime çıxdı dodaqlarımdan...
-Baĝışla meni...
-Niye.. Meni sevmediyin üçün?
-Men seni sevirem.. Sen menim dostumsan... Hemişe yanımda ol isteyirem.. Amma

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 67 >>

_Subhan [OFF] (30.06.2016 / 19:25)