Afanasyeviç.
Deyib elini uzatmışdı mene...
-Nikita Nikolayevna..
Menimle yanaşı addımlayan bu adamı tanımasam da bir hiss vardı sanki bizi bir birimize baĝlayan görünmez bag varmış kimi...
-Sizin gözleriniz mene eziz olan birini xatırlatdı hekim!
Bir an keçmişe qayıttım sanki... Bu sözler mene tanış ve eziz idi... Bes bu adam menden ne isteyir?
Şübhe dolu nezerlerle ona baxmışdım heç de pis insana benzemirdi...
-Kimi?
-Mene qızımı xatıladırsınız...
-Bes qızınız hardadır?
-Ölüb...
Dedi ne qeder acı..
-Tessüf edirem..
Deye bildim, tanımadıĝım bir insanla bele bir söhbet meni narahat edirdi.
-Hekim men sizi berlinde qelebe şerefine verilecek ziyafetde aramızda görmek isterdim.. Ümüd edirem geleceksiniz...
Yaxınlaşan mayor..
-Yoldaş Herbi Sovet üzvü, maşın hazırdır...
-Bes menim oĝlum tapşırıqı tamamladı?
-Beli maşında sizi gözleyir.
O oĝlun kim olduĝunu çox sonra öyrendim..

Buda Berlin...
Şekillerde qalmışdı gözelliyi, üç günde talan edilmişdi... Bizim üç ilde gördüklerimizi üç günde görmüşdü bu şeher...
Ora ilk defe ayaq qoyarken insanların nifret dolu baxışları meni teccüblendirmemişdi.. Tanış idi bu baxışlar mene, bizde bir vaxtlar bele baxmışdıq onlara... Deyişmişdi indi veziyyet, biz idik yandırıb daĝıdan, yazmaqla bitmeyecek dehşetler bu beş ilde neler görmüşdü bu gözler...
Bura aid idim hiss edirdim bunu, addım attıqca göz yaşlarımı saxlaya bilmirdim. Belkede men indi onun addımladıĝı küçelerde gedirdim. Burda qalmaq qerarına gelmişdim geriye yol yox idi mene, mayorun menim ūcun ayırdıĝı eve gederken mehelledeki insanların nifret dolu baxışları çox aĝır gelirdi mene, haqlı idiler, bu hissler mene tanış idi.. Amma qorxub qaçmaqı heç düşünmürdüm. Mehriban reftarımla bu insanların üreyini qazanmaq sevgi ile azda olsa yaralarını sarımaq isteyirdim...
Mayora melumat verib qayıdarken, uçub daĝılmıs bir evin qarşısından keçerken içeriden gelen ses meni dayanmaqa vadar etmişdi... Künce sıxılıb kiçik elleri ile bacısını qucaqlayan uşaqa

<< 1 ... 63 64 [65] 66 67 >>

_Subhan [OFF] (30.06.2016 / 19:25)