Fironun fironluğu zamanında Misir ehalisinden biri üzüm salxımını götürüb Fironun görüşüne gedir. Fironla görüşüb ondan xahiş ederek bele deyir:
– Sen ki, bizim Allahımızsan, al bu üzüm salxımını menim üçün daş-qaşa çevir, tainki öz borclarımı ödeyim.
Firon üzüm salxımını alıb onu nece daş-qaşa döndermesi üçün derin bir fikirle öz otağına daxil olur. Bu mühüm olan işin qarşısında özünü aciz bilen vaxtda şeytan insan suretinde gelib Fironun qapısını döymeye başlayır.
Firon soruşur:
– Qapını döyen kimdir?
Şeytan qapı arxasından bele deyir:
– Kül olsun başına. Nece olur Allahlıq iddiasını edirsen, amma bilmirsen qapını döyen kimdir?!
Sonra içeri daxil olub üzüm salxımını Firondan alıb Allahın mübarek ismi ezeminden üzüm salxımına oxuyur. Üzüm Allahın mübarek adına göre, Allahın izni ile cevahire çevrilir.
Şeytan Firona bele deyir:
– Ay Firon! Bu elme sahib olduğum halda Allahlıq iddiasını etmedim. Sen ise nadan, cahil bir adam olduğun halda nece Allahlıq iddiasını edib deyirsen: "Heqiqeten, men sizin en uca olan Allahınızam.”
Firon şeytanın bu sözünden heyretlenib şeytandan soruşur:
– Senin ki, Allahın varlığına elmin olduğu halda Ademe ne üçün secde etmeyib Allah dergahından qovuldun?
Şeytan bele cavab verir:
– Ona göre secde etmedim ki, bilirdim Ademin neslinden senin kimi pis, şerafetsiz, ünsürlü cahiller dünyaya gelecek ve menim bir işaremle hesabsız günahlar edib Allaha ibadet etmeyeceksiniz.