açır. E: sen hele de bura gelirsen?! Ne üzle?! M: balaca seninle sonra danışacam sen sus. Esminin canına qorxu gelir. Ne deyeceyini bilmez veziyyetde Muradın arxasınca gedir. Murad ise Xatire xanımla oturub söhbet edirdi. M: Xatire xala isteseniz sübut da ederem. Dostlarım menimle mezelenib. Nömrenin kime aid olduğunu tapmışam- Esmine baxıb gülümseyir. Esmin ise bu eşitdiyinden şok yaşayır. Bu qeder plansız iş gördüyü üçün özüne demediyi sözler qalmamışdı. M: icazenizle men Esminle danışım. X: buyur oğlum danışın. Biz bilib-bilmeden seni günahlandırdıq. M: olar bele şeyler. Esminle Murad evin bağçasına getdiler. Esmin heyecandan esirdi. Ne cavab verecekdi bilmirdi. M:buyur eşidirem seni. E: şey neyi? Ne deyim? Men deyim? M: Esmiiinn! E: anama niye demedin? M: arvad kimi dedi-qodu edeceyimi ya da nişanlımın sehv hereketini hes kese deyeceyimi düşünmürsen her halda. E: meni düşünmeyine ehtiyac yoxdu. Qorxmuram heç kimden. M: al bu üzüyü tax ve bir de çıxartma! Meni deli eleme Esmin.
Esmin Muradı yola saldıqdam sonra öz otağına gelerek yene de yatağına uzanıb bugün olanları fikirleşir. Murad çox yaxşı biridi Esminin gözünde ancaq onu heç cüre seve bilmezdi.
Murad tez-tez Esmini gezmeye aparardı. Esmin onunla tek qalmamaq üçün her defe Aydanı da özü ile aparardı. Murad ise buna qarşılıq olaraq Cavidi ile gelirdi görüşlere. Bu görüşlerden en razı qalan insan her halda Aydan idi. Cavidi çox beyenmiş ona yaxın olmaq isteyirdi. Cavid ise Muradın xetrine susub Aydana hörmet edirdi. Yene bu görüşlerden biri restoranda baş tutmuşdu. Geldikden biraz sonra Cavid işi olduğunu behane ederek qalxmaq istedi. Çünki bilirdi Aydan da onunla gelecek. Ona göre Muradla Esmini tek qoymaq isteyirdi. C: men çox üzr isteyirem vacib işim var getmeliyem. A: Cavid meni de eve apara bilersen? Başım ağrıyır. E: sen hara??? Otur bir yerde gederik. A: yox dayana bilmirem biz en yaxşısı gedek. E: yaxşı görüşerik. Aydanla Cavid getdikden sonra Murad zefer qazanmış gülüşünü üzüne qondurub Esmine

<< 1 2 [3] 4 >>