tanış idik. Çox yaxşı qızdır. O birileri ile mecburiyyetden 'salam, sağ ol'um vardı. Onları sevmirdim çünki insanlara yuxarıdan aşağı baxardılar. Bunu demeyi heç sevmirem amma mecburam... Pul cehetden eyni derecedeyik amma insanlıq cehetden onların seviyyesinin xeyli düşük olduğu açıq şekilde görünür.. Atam iş adamıdır. Anam da. Evin tek qızıyam. Ve bu da çox sıxıcıdır. Yene hardan hara geldime.. Neyse.. o gün çox sıxılmışdım onların arasında. Sadece Sevgiyle eylenirdim. Başımıza yığışan, şak şak deye şekil çekenlere ne demeli? Altı üstü ad günüdür.. Ne var bu qeder böyüdecek?
-Damla...
-Sevgi?
-Damlaa!
-Sevgi?
-Damla, mezelenme!
-off yaxşı. Nedi yene?
-sabah her yerde yene şekillerimiz olacaq. 'Fuad bey qızı Damlaya möhteşem ad günü keçirtdi.. Bütün iş adamlarının orada olduğu ad günü.....'
-Sevgi, sus. Bilirsen ki, sevmirem bunu.- he, sözünü kesdim. Amma esebleşdirir, ne edim?
-yaxşı esebleşme.. menim de xoşum gelmir amma mezelenirem de..- gülümseyib başımı yelledikden sonra anamın çağırmasıyla Sevginin yanından uzaqlaşmağa mecbur olmuşdum..
-Damla, gel qızım. - sanki, it çağırır.. İnsanam men, insan.
-Buyur, ana..
-seninle tanış olmaq isteyenler var. -anamın bu sözüyle yanımızdakı insanlara baxdım. Aileye oxşayırdı. Mmm sehv etmiremse bu ata, bu ana vee bunlar da.. yuhh, çüşş, ohaa.. Bunlar övlad deyil bildiyimiz hediyye paketidir.. Atamın sesiyle düşüncelerden ayrılıb atama baxdım..
-qızım, tanış ol, Ferid bey, heyat yoldaşı Beniz xanım ve oğlanları Ceyhun ve adaşım Fuad..- atam adları saydıqca men de onun süretine çatıb onlarla görüşmeye çalışırdım. Elimi görülene göre böyük oğlu olan Ceyhuna uzatdığımda oğlan elime baxıb havalı bir şekilde salam vermekle yetinmişdi. Elim havada, ağzım açıq qalarken içimden özüme sayısız söyüşler gönderirdim. He, ona yox, özüme... Niye el uzadırsan ki? Soyuq salam ver, olsun bitsin de. Elimi tam aşağı salırdım ki, qardaşı Fuad elimi sıxaraq 'tanışlığımıza şad oldum' deyib gülümsedi. Bu onun kimi deyildi deyesen.

<< 1 [2] 3 4 ... 93 >>