bilme İnşallah!- o getdikden sonra içimi tökerek qışqırıb sakitleşdim ve ayağa qalxıb ordan çıxdım. Taksiye minib evin yolunu dedikden sonra gözlerimi yumub hele de ağrısını hiss etdiyim saçlarımın beynimi dolduran zingiltisini dinlemeye başladım. Maşından düşüb işıq süretiyle içeri girdim ve atamı axtardım.
-qızım, ne olub sene?- elbette ki, bu anam deyildi. Menimle bu evde sadece atam ve Şehla xala maraqlanır. Atam da evde olmadığı üçün Şehla xala idi..
-atam hanı?
-atan bu gün olmayacaq, gülüm. Sene zeng edib amma sen açmamısan deye mene tapşırdı xeber vermeyi. Sene ne olub? Dodağın qanayıb?- heç ne demeden tontonumu qucaqlayıb ağlamağa başladım. Atam xeber vermeden getmezdi amma ordakı sese göre eşitmemişdim zengini.. o ayı menden ne isteyir? Pis sadist! Heyvan! Ağılsız quş beyin! maxley! He, maxley.. menasını bilmirem amma yaxşı bir şey olmadığını bilirem.. Çünki, anam esebleşende mene ele deyirdi. Anam mene bu vaxta kimi yaxşı söz demediyi üçün emin idim buna. Otağa çıxıb yerime uzandım. Gözlerimi yumub yummamaq arasında qalmışdım ki, göz qapaqlarım menim sözüme baxmadan ağırlaşmağa başladı. Özümü yuxunun qollarına teslim ederken tek hiss etdiyim yanağımdan süzülen yaş idi..

-ana, eleme, ne olar.. men götürmedim..
-kes sesini! Öldürerem seni! Oğru!
-ana, men götürmemişem, burax saçımı, ağrıdır.. aaah! Ana, men götürmemişem. Vallah men götürmemişem..
-kes dedim! Keç otağa! Eyer atana bir şey desen, senin o dilini qopardaram! Balaca sürt*k!

-anaaa!- yuxudan ter içinde oyandım. Ayı mene keçmişi xatırlatmışdı. Unutmağa çalışdığım keçmişi. İlk defe o sözü mene anam demişdi. İndi ise Ceyhun.. Durub eynime şalvar ve boş kofta geyinib aşağı düşdüm. Heç kim yox idi. Tonton xalamdan başqa. Yemek yemeyeceyimi deyib evden çıxdım. Yeriyerek parka gedib skamyada oturdum. Niye bunlar meni tapır ki? Ne olardi men de normal insanlar kimi yaşasaydım? Çox gördün heyat? Ya anam yene 'o istemir xalası, verme ona' deyib aldı heyatımı elimden? Yanımda kiminse

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 93 >>