gözümü
qamaşdırırdı. Dodaqları dolğun idi. Maviyle
yaşıl qarımı rengde gözleri vardı. Insanı içine
çeken.. uzun, saçları kimi açıq rengli kiprikleri
gözlerini gizletmir, eksine, daha da diqqeti celb
edirdi.. Özüne gel, Damla! Ona baxdığını anlasa
heç yaxşı şeyler olmaz. Üzümü pencereye çevirib
yola baxdım. Gördüyüm yuxu ağlıma geldikce
nefesim daralırdı.. pencereni açıb küleyin
üzüme vurub ruhuma keçmesine icaze verdim.
Serinliyini bütün bedenimle hiss edirdim. Bunu
sevirdim amma çox uzun sürmedi. Ceyhunun
maşını saxlaması ile onunla birlikde maşından
düşüb mağazaya girdik. Içeri keçdikden sonra
etrafı incelemeye başladım. Ferah bir ortam
vardı. Satıcının “buyurun, xoş gelmisiniz” den
sonrakı sözlerini dinlemeyib yeniden etrafıma
baxındım. Içerisi aydınlıq idi. Işıqla yanaşı
sanki içerideki parıltı da otağı aydınlatmağa
kömek edirdi. Baxışlarımı yeniden Ceyhuna
çevirdim.. Üzüklere baxırdı.. Ne? Üzüklere baxır
o? Buna teeccüblensem de bildirmemeye
çalışdım. Böyük bir savaşdan sonra nehayet ki,
qerar vermişdik. He, savaş. Çünki, men
Ceyhunun maraqlanmayacağını düşündüyüm
halda o tam eksini edib hemişeki kimi meni
teeccüblendirmişdi. Üzükleri aldıqdan sonra
meni eve apardı. Maşından düşdüyüm anda
danışmasıyla üzümü ona çevirdim.
-bundan sonra seni görmeyim!- heç ne
anlamırdım. Az evvel menimle yaxşı davranan
bu deyildi? Ne deyişdi ki, bele?
-anlamadım..-ondan ferqli olaraq sakit
davranmağa çalışırdım..
-anlamayacağın bir şey yoxdu! Seni yanımda
görmek istemirem. Ele bilme ki, evlenirik deye
her şey ela olacaq. Sene heyatını zeher
edecem!- diqqetle gözlerine baxırdım. Hisslerini
anlamaq imkansız idi. Özüne qalın divarlar
hörmüş, onun arxasında gizlenmişdi sanki. Göz
bebekleri böyüyür, adını bele bilmediyim o
maviyle yaşılın qarışımı olan rengden eser
elamet qalmırdı.
-ne demek isteyirsen? Men sene ne etdim?
-sözümü dedim! Gözüme görünme! Indi ise DÜŞ
maşından!- son sözleri dişlerinin arasında
deyirdi..
-ayyyy sanki men

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 93 >>