ölürdüm seni görmekden ötrü!
Yemedim maşınını da!- deyib tam süretle eve
keçdim.. otağıma keçib eynimi deyişmeden
yatağa uzandım. Bir az özüme geldikden sonra
qalxıb duş qebul etdim. Yeniden gelib yatağa
uzandım. Ceyhun göründüyü kimi deyil. Bunu bu
gün görmüdüm. Bilirem sonda yene ayıya
dönüşdü amma o onun esl üzü deyildi. Ceyhunu
nese deyişdirmişdi. Amma ne? Ne sebeb olmuşdu
onun insanlardan uzaqlaşmasına? Güclü
durmağa çalışırdı. Heç kimi sevmek istemirdi
sanki. Ağlıma gelen fikirle yerimden qalxıb
telefonu götürdüm. Fuada zeng edib açmasını
gözledim.
-Damla?
-Fuad, necesen?
-men yaxşıyam. Sen necesen? Ceyhun nese
demedi ki?
-ne kimi?
-xetrine deyecek bir şey..
-yox. Işin var? Görüşe bilerik?
-he, olar. 2 saata gelib seni götürerem..-
sağollaşdıqdan sonra yeniden yerime uzanıb
tavanla baxışmağa başladım. Ooff... göresen,
onun haqda nese öyrene bilecem? Ayağa qalxıb
aşağıya düşdüm. Evde yene kimse yox idi.
Tontonumdan başqa. Onunla da ne vaxtdır ki,
danışa bilmirdik. Yanına gedib üzünden
öpdüm..
-Şehla sultan, neyleyirsen?
-quzum, gel çay iç. Teze demledim.
-amma sen de menimle içeceksen- demeyimle
üzünde gülümseme yarandı. Bu “yaxşı” demek
idi deyesen. Çayları süzdükden sonra yanımda
oturdu..
-quzum, son vaxtlar heç yaxşı görünmürsen..-
demesiyle her şeyi başdan danışdım. He,
anamın boşluğunu onunla doldururdum. Onun
da övladı olmadığı üçün menimle qızı kimi
davranırdı. Her derdimi onunla bölürdüm. Onun
tesellisi, onun sözleri, nesiheti menim üçün çox
vacib idi. Men olanları danışdıqdan sonra o da
bir an dayanıb düşünmeye başladı.
Danışdıqlarım onu da teeccüblendirmişdi
deyesen.. bir az susduqdan sonra nehayet ki,
danıçmağa başladı..
-qızım, mence atana demelisen. Emin ol, atan
onun nece biri olduğunu bilse seni onunla
evlendirmez.
-atamı üzmek istemirem. Hem sadece 6 ay. O
müdette de onu göreceyimi sanmıram.
-bes indi ne edeceksen?
-bir azdan Fuad gelecek. Onunla danışacam-
dememle telefona mesaj

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 93 >>