En azından daha insan ve daha sevecen idi. İçimde saxladığım yalançı gülümseme qutusunu açıb aileye bir deste yalançı gülümseme gönderdikden sonra nazikce icaze alıb yanlarından ayrıldım. Sevgi yerinde deyildi. Yeqin ayaq yolundadır deye gözlemeye başladım. İşe bax. Sözde menim ad günümdü amma menden başqa hamı eylenir.
-sen Ceyhuna baxma. O hemişe bele olub. Başqalarını önemsemez. - Fuad yanıma gelmişdi. Heqiqeten çox ince biri idi..
-men onu çoxdan unuttum bele..- bu sırada Sevgi yanımıza gelmişdi bele.
-harda qaldın qızım, öz ad günümde tek qalmışam.
-geldim de..
-az danış. He, sizi tanış etmedim. Bu Fuad.. Fuad bu da Sevgi.. - tanış etdikden sonra susub onların söhbetlerine qulaq asmağa başladım. Ohaaa, qızın içine düşseydin?
-öhöm, öhöm.. menimle de maraqlansaz?- onların meni bele unutmalarına icaze vere bilmezdim. Bir az söhbetden sonra atam meni yeniden yanına çağırdı. Görünür, bu defeki kiminlese tanışlıq deyildi. Atam üzünü jurnalistlere tutmuş, danışırdı. Men de yanına getdikden sonra klassik şeyler.. Müsahibe, şekiller ve daha sıxıcı bir çox şey. Onlardan qurtulub yeniden Sevgiyle Fuadın yanına getdim. Onların sayesinde üzüm gülmüşdü. Biz Sevgiyle aramıza başqasını almazdıq amma deyesen artıq Fuadı da aramıza almışdıq. 3 yaxın dost kimi. Amma onlar dostdan çox axmaq aşiqler kimi baxırdılar bir-birlerine. Neyse qayıdaq indiki zamana. Anamın dünen dediyine göre bu gün bize Ferid bey ve yoldaşıı.. bir deqiqe.. Onun adı ne idi? He, xatırladım, Beniz xanım. Onlar gelecekdi. Fuadla o günden yaxın idik. Amma yozmayın! DOST kimi. Tek isteyim o Ceyhun adı verilen ayının onlarla gelmemesi idi. Su içmek üçün metbexe endim. Kömekçiler- ki, onlara xidmetçi demeyi sevmirem, bu.. bu çox alçaldıcı bir kelimedi..- he, kömekçiler telaşla yemek hazırlayırdılar. Tonton xalanın üzünden öpüb kömek etmeyi teklif etsem de anam görüb esebleşer deye icaze vermedi. Anamdan daha mülayim biridi. Qapının sesiyle, daha doğrusu anamın 'qapı döyülür, tez gel yanıma insanlarla

<< 1 2 [3] 4 5 ... 93 >>