Ne
danışırdız?
-ağaclardan. Uşaq biologiya oxuyurmuş. Men de
ağaclar haqqında soruşdum..- ne dedim men?
Ne iyrenc yalandır bu?
-bes şokalad yemeyecekdin?
-indi istemirem.- demeyim veee saçımdan
yapışan el...O an beynimde şimşekler çaxdı. Bu ne demekdi?
Bir dediyi bir dediyini tutmur!
-burax..
-tez get eve!
-sene ne?! Bax, sene ne?! Sen kimsen ki, mene
emr verirsen?! Burda senin sözün keçmir çox
hörmetli ayı bey! Men senin demeyinle oturub
durmayacam! Get özüne başqa oyuncaq tap!
-Damla, sus yoxsa pis olacaq!
-sen deyildin gözüme görünme deyen? Uzaq
dururam da senden! Ne isteyirsen? Niye
heyatımı qaraldırsan? Ne isteyirsen axı
menden?!
-Damla, qışqırma!
-SENDEN SORUŞMAYACAM!
-Damla, besdir dedim!
-men de senin oyuncağın deyilem dedim!-
qışqırmaqdan boğazım qıcıqlansa da özümü
toparlamalı idim. Bundan sonra beledir. Artıq o
ayıdan qorxan Damla yoxdur.
-eselerem, Damla!
-Ceyhun, get buradan!
-ne?!- niye ele baxır ki? Mence çox açıq
danışdım..
-anlama qıtlığın var? REDD OL DEYİREEM!-
sesimi daha çox çıxartmağa çalışırdım. Mene
başqa çare buraxmadı. Onun yolu ile gedecem.
İndi ki, beledir, men de onun anladığı dilde
dnışacam.
-yaxşı, sakitleş..- men cavab bele vermeden
meni özüne çekib qucaqladı. He, qucaqladı. Niye
bele edir? Men de onun qolları arasınd
sakitleşmeye çalışırdım. Boğazım.. boğazım
ağramağa başlamışdı. Aniden ağlamağa
başladım. Men axı bu ayının yanında
ağlamayacaqdım.. ne oldu? Ceyhun meni
buraxmadan skamyaya çekdi. Oturduqdan sonra
meni özünr daha da berk sıxdı. Sakitleşmek
isteyirdim amma elimden gelmirdi. Ne qeder
çalışsam da özümü saxlaya bilmirdim. Men de
elacsız şekilde göz yaşlarımı serbest buraxdım.
Hıçqırıqlarla ağlamağa başladım. Men
ağladıqca Ceyhunun köyneyi islanırdı.
-n ni niye be bele e edirsen?
-neylirem?
-seni a anlaya bi bilmirem..
-sen indi bunları düşünme, gözelim. Sakitleş
sonra eve gedek. Narahat olmasınlar..-heç ne
demeden özümü ona daha berk sıxdım. Gözlerim
yumulurdu.

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 93 >>