tanıdığımi bilsin.
Yoxsa her defe bir şey deyende uzun-uzun
açmasını vermesin..
-tanıyırsız?- yox, tanımıram, mene belli olur..
ovucumu iyleyirem.. tovbe tovbe.. Allahım
beyninden qısıtlayıb yaraşığına verib. Mentiqsiz!
-aha, beli tanıyıram- teessüf ki, demeyi
unutdun, Damla..
-reqs edek?
-yox, bele yaxşıdır..
-xahiş edirem- aydaaaa.. yene tapdı da
delinin biri..
-yaxşı..- yeni altı-üstü bir reqs. Ne olacaq ki?
Reqse qalxdıqdan sonra saniyeleri sayırdım.
Mahnı bitse de otursaq. Bu oğlan niye gic kimi
gülür? Ve hara baxır? Men de başımı onun
baxdığı yere çevirdiyimde sevinsemmi üzülsemmi
bilmedim. Bayaqdan onu gözleyirdim ona göre
de sevinmeli idim amma yene esebleşmişdi ona
göre de üzülmeli idim. Daha doğrusu, qorxmalı.
Bax, bele bir menasız hiss.. yene o gözelim mavi
gözler qaralmışdı. Uzaqdan görünürdü göz
bebeklerinin böyüdüyü. Vee.. gelir, gelir..
etrafdan qızların qışqırtısıyla özüme geldim.
Ayı o oğlanı döyürdü. Adını bele bilmediyim
oğlanı. Yaxşı, amma niye? Fuad Ceyhunu gücle
oğlandam ayırdı.. Ceyhun barmağını sallayaraq
oğlanı hedeleyirdi. Dediklerini eşitmirdim
maraqlı da deyildi ta ki, son cümlesine qeder..
-o menimdi!- ne? Ne dedi o? "O" deyerken
meni nezerde tuturdu? Ceyhun meni
sahiblenmişdi? Hey, men eşyayam? Men ne
vaxtdan senin oluram? Aniden yanıma gelib
elimden tutdu..
-hamı bilsin bunu! Bundan sonra birinizi
Damlanın yanında GÖRMEYECEM!- dediyi her
söz qulaqlarımd çınlayırdı.. Beynim hele onun
dediyini hezm etmemişken meni özüne çekdi.
Yox, bunu etmesin, yox.. yox...........Seher başımda möhteşem ağrıyla oyandım. Bax,
möhteşem deyirem.. Ağrısını siz texmin edin. El-
üzümü yuyub aşağıya düşdüm. Uzun vaxtdan
sonra ilk defe atamla anam ya da her kimdise o
qadın işe getmemiş seher yemeyi vaxtını
tutmuşdum. Yerime keçib sessizce yemeye
başladım. Atamın baxışlarını üstümde hiss
edirdim. Ne var amma? Gec durursan qeribe
baxırlar, tez durursan yene qeribe baxırlar..
-qızım, yaxşısan? Sen bu qeder tez

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 93 >>