bele
olacaq daha evvel öperdim ki. Sual vermeyen,
danışmayan Damla..- ayı! Heqiqeten ayı! Men
burda neler düşünüm, o ne desin?! Al, bütün
romantizmin içine eledin!
-ne dexli vare.. men.. men düşünürdüm..
-meni?- üzüne yene yan gülümsemesini
qondurdu. He, yandan gülürdü menim sevdiyim.
Mence dünyanın en şanslı insanıyam..
-yox.. şeyi.. atamı.. he, he atamı. Son vaxtlar
heç üzünü bele görmürem. O geldi ağlıma bir
an..-aferin, Damla. Anlamasın. Yoxsa, heç yaxşı
olmaz..
-menim yanımda heç ne düşünmeyini
istemirem..- meni daha da berk qucaqlamasıyla
başımı çiynine qoydum. Ne gözel qoxusu vardı
sevdiyimin. Anlatılmaz, valehedici. Başımınazca
uzadıb boynundan öpdüm. Sonra yeniden
çiyninde öz yerimi aldım. Gülümseyirdi.
Görürdüm. Gözlerine bele çatırdı gülüşü. Saxta
deyildi. İçten idi. Meni sanki mümkünmüş kimi
daha çox sıxdı özüne. Saçlarımdan öpmesiyle
başımı boynunda gizletdim. Bir ömür boyu
burada alsam, heç çıxmasam.. Amma sabah
belke her şey deyişecek.. Bunları beynimden atıb
daha da çox içime çekdim ferah qoxunu..
Sevdiyimin qoxusu.. Getme vaxtı gelmişdi. Gücle
de olsa özümü toparlayıb ayrıldım Ceyhundan.
Sevgiyle Fuadla da sağollaşdıqdan sonra
Ceyhunun maşınının yanına geldik. Axırıncı
defe ovmuşdu meni bu maşından..
-Nadir emi hanı bes? O getirmişdi meni..
-eve gönderdim. Seni men aparacam..-buna çox
sevinmişdim. Maşına oturduqdan sonra yeniden
başımı ona çevirdim. Çizgileri nece de gözel idi.
Elimi üzüne aparmaq, her çizgisini ezberlemek
isteyirdim. Gözleri, baxışı, qoxusu çox sert idi.
Men düşünerken öaşının dayanması ile
etrafıma baxdım. Ne tez gelmişdik? Amma men
doymamışdım Sevdiyime..
-sağ ol..
-sağ ol..- elimi uzadıb qapını açdım. Tam
düşecekken diger bileyimi tutmasıyla baxışlarımı
yene o mavilere dikdim. Ümid dolu baxırdım.
Ağzından çıxacaq sözler meni qorxudurdu.. Ne
deyecekdi? Bir de seni görmeyim? Yoxsa tam
eksi? Heç ne demeden eyilib yanağımdan öpdü.
Ne olurdu sevdiyime? Niye son görüşmüş

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 93 >>