getirib özün
getmeye deyerdimi? Meni de yanına apar, ana..
Bax, döze bilmirem.. Sensizliye döze bilmirem,
ana.. Qorxuram, ana.. çox qorxuram.
Olacaqlardan qorxuram. Niye yanımda deyilsen?
Kaş, yanımda olaydın. Başımı sığallayaydın..
Qorxma, qızım, men yanındayam deyeydin.
Amma yoxsan.. Tek döyüşürem men, ana.
Yalanlarla, oyunlarla tek döyüşürem. Bilirsen,
qızın evlenir. Ayıyla.. Çox qorxuram, ana.. ona
daha çox bağlanmaqdan qorxuram. Bir de
toparlana bilmemekden qorxuram. Menim senden
başqa kimim var? Heç kim meni anlamır.. Bes,
sen, ana? Sen anlayırsan? Sen de hiss edirsen
menim hiss etdiklerimi? Yanımda olsan..
Doyunca 'ana' desem sene.. Belke.. Belke onda
unudaram acılarımı.. Bax, qızın son vaxtlar
sulugöz olub.. Getmeliyem, ana.. Atam
anlamadan getmeliyem.. Gelecem.. Yene
gelecem.. Seni çox sevirem, ana...- göz yaşlarımı
silib ayağa durdum. Me gözlemesini istediyim
taksiye minib eve qayıtmağımızı gözledim.
İstemeden yaşlar tökülürdü yene gözümden..
Göz yaşlarım arasından bir hıçqırıq da qaçdı
boğazımdan. Ağlamam daha şiddetlenmişdi. Eve
çatanda özümü toparlayıb telefonun ekranında
özüme baxdım. Ağlamaqdan gözlerim şişmiş,
burnum qızarmışdı. Ancaq sabaha keçersi bu
şişginlik.. Saat 5 idi ve evde böyük ehtimal heç
kim yox idi.. Ona göre de rahatlıqla içeri girdim.
Qapını örtüb üzümü içeri çevirdikde olduğum
yerde qaldım. Atam, anam ve Ceyhungil
salondaydı. Hamısı mene baxırdı.. Atam ayağa
durub telaşla yanıma geldi..
-qızım, ne olub sene? -gözümü atamdan çekib
digerlerine baxdım. Hamı mene baxırdı. Hamısı
da teeccüble.. Amma Ceyhun. Bom boş baxırdı.
Gözlerinden heç ne anlamaq olmurdu. Bir az
baxdıqdan sonra yene elindeki telefonda nese
yazmağa başladı.. bu ağlama isteyimi daha da
artırmışdı.. Üzümü atama çevirib gözlerine
baxdım. Ağlayırdım. Lenet olsun, onların
yanında ağlayırdım.. Atam ne qeder çalışsa da
sakitleşe bilmirdim. Ağladıqca daha çox istek
gelirdi.. Göz yaşlarımı silib derin nefes aldım.
Tam özümü

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 93 >>