seni. Daha once rastlashmamishiq sehv etmiremse.
-Duzdu, cunki men 5il evvel bu olkeni terk etmishem. Bir iki gun olar geri donduyum.
Olkeni terk etdim deyende nese O yadima dushmushdu. Artiq onu dushunende adini xatirlamaq istemirdim. Sadece bir o vardi dushuncemde. -Burani keshf etdiyincun tebrik edirem. Ozun de dediyin kimi her insan anlamir bu sehrli alemi.
-Bura kimsesizler mekanidir. Menim kimi.
Kimsesiz dediyinde sandim ki, ailesi yoxdur. Amma daha sonra aydin oldu. O da menim kimi "kimsesiz" idi.
-Sevmisen hec?
-He. Hem de cox. Amma onu terk edib bu olkeye gelesi oldum. Cunki o bashqasinindir. Mense dogma vetenime qayitdim.
-Mense terk edilen oldum. Xeberim bele yoxdur hardadir, ne edir ?.Seven getmez dushuncesi ile nifret etmek isteyirem alinmir .
-Getmek sevmirem demek deyil. Getmek cox zaman qirginliqdan, inciklikden ireli gelir. Heyat insani incidende tek care getmek olur .
- Geri don heyatima deye qishqirib bagirsam eshider sesimi?
-O sevibse seni her gun eshidir.
-Sevibse...
O bir anliq movzunu deyishmek istedi. -Deyirem hava cox soyuqdur. Xeste dushecik bu gozel menzereye gore belke. Yagish guclenir. Getsen yaxshi olar.
-Duzdur. Seninle xosh idi sohbet. Sagol.
-Sagol.
Daha sonra sahilde bir nece defe yene qarshilashdiq. Ve onun meni anlamasi meni ozune cekirdi. Sanki bir ruhda iki cismdik. Dostlashdiq belece.Shirketimizde sherik olduq. O da mene komek edecekdi.
-Alo, Anar harda qaldin? Resteronda seni gozleyirem.
-Menim ishim cixdi Ferid, uzrlu say . Konul meselesidi.
-Ay seniiii, yaxshi kefinde ol.
Telefonu sondurub, restoranin penceresinden cole baxirdim. Bir azdan restorandan cixmaga hazirlashirdim. Hesabi verib ordan ayrilarken bir qizla toqqushdum. Elindeki kitablari yere dushdu. Guman ki telebe idi. Eyilib kitablari goturmek isteyende eynile filmlerdeki kimi goz-goze geldik. Bir anliq sandim ki, odur. Amma sonra bashqasi oldugunun ferqine vardim.
-Bagishlayin xanim.
-Allah bagishlasin. Amma bir az diqqetli olsaniz

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 48 >>