qaraldı. Nifretim daha da artdı sanki. Bütün otağı dağıtdım. Elime keçeni güzgüye çırpırdım. Güzgü sındı sese anamla Güneş geldiler. Ağlayırdım. Nifretimden dolmuş gözlerimi gizletmek üçün başımı Güneşin sinesine dayayıb durmuşdum. Meni yerde çaresizce gören Güneş şok olmuşdu meni qucaqlayıb:
-Her nedir derdin bilmirem amma keçecek. Keçecek birdenem.
-O getdi Güneş..Getdi.
(Güneş) Aradan bir ay keçmişdi. Qardaşım artıq süst biri olmuşdu. Günlerce özüne qapanıb otaqdan çöle çıxmırdı. Mehine olan nifreti daha da artırdı. Çox sevmişdi canı yanırdı. Bilirdim. Anamla atam onu bu veziyyetden çıxartmaq üçün evlendirmeyi qerara aldılar. Evleneceyi qız ise dayım qızı Raya idi. Ve bu gün toy günüdür. Raya çox sevincli görsense de, Feridin üzünden düşen min parça.Sanki bu toy onun deyil. Haqlıdı eslinde sevdiyi qadınla olacaqdı bu toy. Indi başqasıyla "mecburen" evlenir.
(Ferid) Beli bu gün toyumdu. Xoşbextemmi? Xeyr .Heç de. Nifretim meni bu toya mecbur etdi. Üzüne baxdığımda heç ne hiss etmediyim bu qız heyat yoldaşım olacaqdı . Qelbimde Mehin vardı , düşüncelerimde Mehin vardı ne qeder nifret etsem de axı sevirdim. Canım yanırdı. Son defe evimizde Mehin üçün ayrılmış otağa baş çekdim. Güzgünün qarşısına keçdim. O hemişe saçlarını darayanda güzgünün qarşısında durar ve gülümseyerdi. Otağı addım addım gezdikce xatiresi qelbimi delirdi. Ve birden yatağının yanındakı şkafın altına düşmüş ağ vereq sataşdı gözüme .Bu mektub idi. Üzerinde bir ad bir imza qeyd olunmamışdı. Yadıma hardasa iki ay önce xidmetçinin sözleri düşdü:
-Ferid bey size bir mektub var , üzerindı ad yada ünvan qeyd olunmayıb.
-Indi işim çoxdu sonra baxaram.
Indi bu mektub daha da marağıma sebeb oldu. Açdım.Ilahi bu Mehinin xetti idi.Onu tanıdım. Oxuduqca gözlerim dolurdu. İçim-içimi yaxırdı. Nifretim, qezebim söndü bir anda. Yox..Men bunu ede bilmeyecem..
(Güneş) Toy başlamışdı artıq. Evin heyetinde kiçik bir qonaqlıqla olacaqdı bu toy. Ferid Rayanı qoyub yuxarı otağa qalxdı.Mense bu an gördüyüm

<< 1 ... 44 45 [46] 47 48 >>