menzere içerisinde çaşqın qalmışdı. Kenardan bir cüt göz bu toyu izleyirdi. Bu Mehin idi . Amma men ona yaxınlaşmadım.Nifret edirdim ona.O ağlayırdı sanki. Sonra bir anda yox oldu. Ele bu zaman Ferid geldi.
-Yox bu toy olmayacaq.Men evlenmirem!
Her kes şok bir veziyyetde onu izleyirdi. Bir anda yuxarı qalxıb eşyalarını toplayıb evi terk etdi. Rayanın veziyyetini ise dile getirmek mümkün deyildi.
(Ferid) Evi terk etdim. Mehin sağ idi ya yox bilmirdim. Çünki mektubda bu sözler yazılmışdı.
"Eslinde men seni çox sevirem. Amma getmeliyem. Men xesteyem Ferid. Xerceng. Ne qeder ömrüm qalıb bilmirem amma gözün önünde menim günü-günden mehv olmağımı sene yaşada bilmerem. Buna haqqım. Yoxdu. Bağışla.Seni ilk gördüyümden son nefesime kimi sevmişem, sevirem, sevecem de. Xoşbext ol. Öz heyatını qur , yaşa. Ruhum her zaman seninle. Bunu unutma..."
Men Mehini axtarıb tapmalı idim. Her yere axtarışa verdim, polis dostum var onla elaqe yaradıb Mehinin dannılarını söyledim. Onu axtarıb tapmalı idim.Çox peşmanam . Gecikdim.
Bir hefte sonra.
-Sevgilim , geldim senin yanına yene . Sene güller getirmişem.
-.....
-Niye susmusan? Yoxsa yenemi küsdün menden? Seni sevirem. Seni hemişe ruhumda, qelbimde yaşadacam.Yoxsan artıq bilirem. Bu gün geldim görüşek belke de son defe. Gedirem sevgilim.Başqa ölkeye. Sıxır bu şeher meni. Bağışla seni tek qoyuram. Amma bacarmıram özümle bağışla. Ruhum seninle birgedi onsuz hemişe..
Ağlayaraq soyuq mezar daşını öpdüm. Ve uzaqlaşdım oradan.

* * *
Seni menden alan dünya bir de geri verermiydi?!

* * *
(Güneş) O günden Feridden bir xeber ala bilmedik. Onu bilirdik terk etmişdi ölkeni. Onun yoxluğuna alışmaq en çox mene çetin oldu. Amma ne yaxşı ki Anar var idi yanımda. Onunla heyatımın en xoşbext günlerini yaşadım. Artıq evliyik. Ekiz uşaqlarımız var. Bir qız bir oğlan. Damla ve Ekber adında. Heyatıma heyat qatırlar onlar. InşAllah Ferid de geri döner ne vaxtsa. Biz onu her zaman gözleyeceyik sonadek.
(Ferid) Bir neçe ildir

<< 1 ... 45 46 [47] 48 >>