Isveçrede yaşayıram. Ailemi zeng edib soruşmaq istesem de bacarmıram. Sanki yaralarım tezelenirmiş kimi. Mehini ise heç vaxt unutmadım. Burada iş qurmuşam özüme. Tek heyat terzi sürürem.Evimde ise menimle beraber 42 yaşında Sveta xala qalır. Onu qarlı günlerin birinde küçede kimsesizce görende evime getirdim. Hem de mene destek olar ev işlerinde. Bir birimizle yaxşı anlaşırıq. O hemişe meni ailemi axtarmağa yola getirmek isteyir. Yene de meni tenbehleyib bu qaranlıq otaqda tek qoyub çıxdı. Qerarı özüm verecekdim.Bloknotumu açdım. Güneşin nömresini tapdım.Deyişdirmeyibse yaxşıdı. Nömreni yığdım. Aha zeng çalırdı.
-Alo , buyurun.
-Güneş ...Bacı
-Ferid sen? Haralardasan? Niye axtarmırdın bizi? Yaxşısan?
-He bacı yaxşıyam. Ne yaman ses küylüdü ora?
-Bilmezsen elbette. Bu gün bacının ekizlerinin doğum günüdü. Damla ve Ekber.
-Demeli ana olub menim decl balaca bacım. Tebrik edirem. Atasıda 100% Anardı.
-Çox sağol. He Anardı biz evliyik.
-Xoşbext ol Güneşim.
-Ferid geri döneceksen? Senin üçün burnumuzun ucu göyneyir.
-He , Güneş. Dönecem. Tezlikle geri dönecem...
Cox sagolun...
Gözəl hekayəydi.Çox kövrəldim.əllərinizi sağlıq.birnəfəsə oxudum
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
